Oma
Deze week zou mijn oma honderd jaar geworden zijn. Haar foto's en mooie verhalen koester ik. Bij mijn geboorte kreeg ik haar naam, Marie-Christine. Terwijl ik mijn hele leven droom van mijn naam in chocoladeletters, werd mijn oma Mietje of Marietje genoemd.
Oma leefde in een andere tijd. Ze groeide op in Lieshout. Haar vader was smid, had zestien kinderen, waarvan zeven jongens en een meisje op jonge leeftijd overleden. Oma groeide op met zeven broers en trok op jonge leeftijd met haar ouders naar het ontginningsdorp Mariahout. Oma's broer bleef achter op de smederij in Lieshout.
Het gezin betrok een woning tegenover de kerk en al snel kwam oma bij de pastoor in dienst. Haar liefde voor de hoofdonderwijzer van de basisschool leidde tot een huwelijk waaruit zeven kinderen voort kwamen. Haar twee jongste kinderen stierven voor het jaar en opa ging dood toen oma amper vijftig was.
Kwarktaart, bitterballen, koude schotel, envelopjes met geld erin met je naam erop, koekjes, was vouwen, gezelligheid, handwerken, buurten… Allemaal herinneringen aan mijn oma die in mijn vroege jeugd op haar fiets door het dorp slingerde. Ze hield van het dorpsleven, kende veel mensen en ging graag ergens op de koffie. Als mijn ouders weg moesten, paste ze op. We sliepen in haar huis en kregen 's morgens beschuit met hagelslag. Ik was haar koudste kleinkind. Soms lag ik bij haar in bed en mocht mijn ijskoude voeten bij haar opwarmen.
Ontelbare verhalen heb ik over mijn oma. De column is te kort hiervoor. Vijftien jaar geleden, net voor haar 85ste verjaardag, overleed ze in haar slaap. Op haar slaapkamer keek ik voor het eerst van mijn leven naar een persoon die niet meer ademde. Het was bijzonder, net of ze nog leefde en ik erbij kon kruipen om op mijn beurt haar koude ledematen op te warmen.
Oma hield van gezelligheid. Haar verjaardag werd vaak een feestje met veel eten. De laatste jaren voor haar dood was ze bang dat ze haar verjaardag niet zou halen. Steevast zei ze dan; "Als ik het feest niet haal, dan vieren jullie het feest toch maar." En zo gebeurde het, vijftien jaar geleden. Lieve oma, als er een hemel is, proficiat daarboven. En een fijne verjaardag met opa en je overleden kinderen.