HSV 't Sluisje
Redacteur: Martin Prick
Hengelsportvereniging 't Sluisje viert dit jaar het 70-jarig bestaan. In 1987 dus het veertigjarig bestaan en het toen uitgegeven boekje staat, hoe kan het ook anders, vol visserslatijn! De club is inmiddels uitgegroeid tot een vereniging met meer dan 400 leden!
Voorzitter
"Ik ben een zoon van Toon dun Booij", vertelt de huidige voorzitter Toon Daniëls, op de vraag hoe het in hemelsnaam is gegroeid, dat iemand uit Helenaveen voorzitter is van een Lieshoutse hengelsportvereniging. Bij veel mensen moet natuurlijk bij het horen van 'Toon dun Booij' een belletje gaan rinkelen. Daaraan gekoppeld het feit dat alle verenigingen op zoek zijn naar bestuursleden rechtvaardigt het buitendorps verblijven van de voorzitter.
'Stekkenpezen'
Nu dan, het eerste verhaaltje in het kader van het visserslatijn. Ene Jan was erop uit de goede visstek van Martien aan het kanaal uit te proberen. Martien ving er altijd prima en had voor die zondagmorgen alles in gereedheid gebracht om er een mooie dag van te maken. Voor dag en dauw echter had Janus de plek ingenomen en hij ving er prima. Om een uur of twaalf ging hij even naar huis om te eten en Martien rook zijn kans. Met een stuk kippengaas schermde hij de plek onder water af. Janus was aan het einde van de middag niet meer te spreken over de stek; "Vanmorgen ving ik nog prima, maar vanmiddag niets en ik ben wel drie angels kwijtgeraakt". De visstek was gered en Martien kon naar hartenlust vissen. Dit inpikken van stekken werd 'stekkenpezen' genoemd.
Zwemmen
Heel belangrijk in de roemrijke historie van de visclub, zoals de vereniging in de volksmond bekend staat, is het bezit van een eigen visvijver. De discussie daarover begon in de jaren '50 van de vorige eeuw. Hoewel locaties als het Meerven, de Ruweeuwsels en het Keelgras zijn overwogen, bleek uiteindelijk de huidige plaats aan de Herendijk de beste plaats. Op 1 november 1974 ging de eerste spade –die van burgemeester Van Hout- de grond in. In mei 1975 was alles klaar en werd de naam bekend. Het bestuur en leden waren het er unaniem over eens. De nieuwe vijver zou 'De blauwe Reiger' gaan heten, naar een in die tijd zeldzame vogel. Dit ging echter niet door, alhoewel Piet van Hoof het nieuwe naamplaatje al had gemaakt. Door toedoen van veel 'belangrijke mensen' in die tijd werd de naam 't Luytelaer'. Kort na de opening van de vijver heeft Jantje Biemans geprobeerd of je in die vijver ook kon zwemmen… Theo en Han Brouwers uit de Dorpsstraat hebben de onfortuinlijke Jantje op het droge getrokken.
Kanaalgeur
Forel was één van de vissoorten, die op de nieuwe vijver werden uitgezet. Hans van den Biggelaar bood zich aan in de nacht vóór de geplande viswedstrijd erop te letten, dat er in die nacht niets van de dure forel (1000 gulden) werd gevangen. Hij sliep daarom in het gebouwtje bij de visvijver. Ook de politie bood aan om af en toe langs te rijden. Hans had woord gehouden, hij sliep, en hoe! De politie heeft tot twee keer toe pogingen ondernomen om hem geprobeerd wakker te krijgen, maar het is niet gelukt! Hans was niet vies van water, want op het moment, dat een medevisser per ongeluk zijn dure hengel onder water zag verdwijnen, was Hans niet te beroerd om in het kanaal te duiken. Na dit avontuur heeft in de auto van Ton van den Baar nog lang een kanaalgeur gehangen, te danken aan de natte Hans van den Biggelaar, die toch ook weer naar huis moest.
