Toro de la Vega!
De bloedigste dag van Spanje is de Toro de la Vega. Welke idioot dit beestachtig ritueel ooit bedacht heeft weet ik niet, maar sinds de middeleeuwen WAS het in Spanje een gewoonte om stieren met een lans te doden, nadat het was opgejaagd door honderden mannen te voet of te paard. WAS ja, want gelukkig groeide het menselijk bewustzijn en is de Spanjaard eindelijk gaan inzien dat een stier geen speelgoedding is, ook een ziel heeft, evengoed pijn kan voelen en angst ervaart. Na jaren van lange protesten is aan een van de meest oude stierenfeesten van Spanje een einde gekomen. Dankzij internationale druk van dierenliefhebbers MOEST het publiekelijk martelen van stieren wel gestopt worden. Misschien goed te vermelden dat deze sadistische vorm van plezier met 130 miljoen euro door de Europese Unie wordt ondersteund. Dát doen ze in Brussel met ons geld, alsof we met dit megabedrag geen nuttiger onderwerpen kunnen verzinnen! Enerzijds was er de druk van het volk dat er gestopt moest worden met deze langzame vorm van marteling, anderzijds blijft de EU er maar geld inpompen. Maar gelukkig heeft het volk ook een stem en door protesten van zo´n 100.000 dierenvrienden besloot de Spaanse regering (onder druk) dit evenement aan te passen in een diervriendelijke uitvoering; namelijk… stiertje pesten in een afgesloten ren waarbij de stier niet gedood mag worden en ook zijn testikels niet mogen worden afgesneden terwijl het doorzeefd met gaten langzaam lag door te bloeden. Maar als de Europese Unie die financiële input blijft geven zal het voor de Spaanse stier nog een lange weg zijn. Misbruik van stieren, de baarbaarse wreedheid en het leed waaraan de stier wordt onderworpen is niet meer van anno 2017. Naar mijns inzien heeft dit met cultuur of traditie ook niets van doen. Het stierenvechten moet gewoon definitief stoppen… Valencia verbiedt ook het jaarlijkse stierenrennen waarbij een stier brandende kaarsvetballen of vuurwerk op de hoorns wordt gebonden, waarbij het menigmaal gebeurd is dat de stier op straat stond te SMELTEN! Althans… Spaanse kranten bewéérden dat deze Toro-de-Jubilo was verboden. Maar in Lliber heeft men die krant waarschijnlijk niet gelezen want wát schetste mijn verbazing? Tijdens het augustus-dorpsfeest liep een overspannen stier door de straten die wel dégelijk brandende vuurfakkels op zijn hoorns had. Wat was ik graag door de dranghekken gekropen om de stier te sussen en het vuur te blussen. Maar ik zou het met mijn leven hebben moeten bekopen want het getreiterde dier was door het dolle heen. Een dag later sprak ik de burgemeester er op aan hoe vreselijk ik deze monsterlijke wreedheid had gevonden. Ik had notabene betááld aan dit dorpsfeest. Gelukkig zijn de dorpsfeesten weer voorbij en staan de stieren iedere dag weer in alle rust bij mijn achterpoort te grazen. Als ik ze zie in vrijheid, in alle rust, dan geniet ik zó van deze práchtige dieren…
Adios. Ik groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com
