Spinner

'Wat is dat nou weer? Waar komt dat vandaan?' Twee vragen vergezeld van priemende ogen gericht op dat object wat Kees in zijn hand hield. 'Je weet toch dat speelgoed niet is toegestaan op school dus doe dat zo meteen, als je naar binnen gaat, maar weg.' En daar was het oordeel, wat zich al gevormd had in mijn hoofd voordat Kees ook maar zijn lipspieren kon aansturen met zijn brein. Gelukkig was zijn buikspreekpop Karel rapper van de tong en gooide hij direct hét argument in de strijd vanwaar dit ding zo goed zou zijn voor de kinderen: 'Maar door deze spinner ga je jezelf juist beter concentreren meester, en dat is keigoed onderzocht en zo en dus echt waar.' De verontwaardigde snoet, die me iets te wijsneuzerig dichtbij kwam, deed mijn hoorns alleen maar verder groeien. 'Uhu, natuurlijk Karel, met zo'n ding in je handen is het natuurlijk gemakkelijker schrijven en je focus groeit natuurlijk ook ontzettend zodra je dat ding moet laten draaien. Ik geloof meteen dat de rekensommen dan stukke beter gaan.' Karel reageerde nogmaals met dezelfde argumenten maar dan in een andere zinsstructuur, vergezelde met wilde armgebaren en een felle blik in de snoet die medestanders zocht. Hij vond er eentje die beaamde met: 'Das echt waar, hoor meester, dat stond op het internet.' Bij andere collega-leerlingen vond Kareltje weinig bijval, die geloofde meer in zichzelf dan in een ding wat je nodig zou hebben om je te concentreren: 'Haha, zie jij jezelf al tijdens het nemen van een penalty zo'n ding op je neus zetten om je beter te focussen,' wist er eentje te melden. 'Neenee, zo'n spinner is niet aan mij besteed en ik geloof ook niet aan vele dames trouwens!' Dat leverde even wat vraagtekens op. 'Hoezo?' vroeg Karel vervolgens. 'Nou,' antwoordde de boodschapper van dit bericht 'die zijn toch vaak bang voor spinnen.' Kees borg zijn spinner na deze opmerking maar snel op. 'Dit is een vogelspinner, ik wil niet op mijn geweten hebben dat jullie straks allemaal nachtmerries hierom hebben.'