'Ga jij ook staken?'
Hot item in onderwijsland: het aanstaande stakingsuur. Juffen en meesters en ander onderwijzend personeel willen een punt maken en zetten een uur lang de dappere hakken in het mulle zand. 'Een uurtje maar, dat is veel te weinig, meester, dat moet minstens een hele dag zijn,' opperde Klaas die daarna de oorschelp van zijn kameraad opzocht om al smiespelend deze zin af te maken met 'dan zijn wij tenminste een dag van school verlost (gniffel, gniffel).'
Jaja, vraag de leerlingen wat het verband is tussen de verhouding 3 op de 8 en 37,5% en er komt hortend en stotend uit dat het mogelijk wel eens dezelfde waarde kan hebben, maar zodra in het nieuws bekend wordt gemaakt dat de leerkrachten het ambitieuze plan hebben om een staking op poten te zetten en de relatie naar een dag vrij is in een fractie van een seconde gelegd door diezelfde leerlingen. 'Ja tuurlijk, 8 op de 8 leerlingen is dan blij en dat is 100%,' klinkt er dan plots heel wijs uit Martijn z'n mond.
'Ik vind het wel goed dat jullie gaan staken, meester,' vertelt Jessica tijdens een klassengesprek, waarbij we het gesprek begonnen over de goede prestaties die werden gehaald en we eindigden met een stukje drugsvoorlichting. Daar ergens op 2/3 deel van deze klassenbabbel kwam dus ook het aanstaande rebelse uurtje voorbij. 'Jullie zorgen er namelijk toch voor dat de toekomst, wij dus, hier de basis krijgen. Jullie zijn met mensen bezig die straks de hele maatschappij moeten vormen en die dus alles goed moeten blijven houden. Dan snap ik goed dat je best meer geld wilt verdienen dan nou en dat je dan gaat staken. Als er verder toch niet naar je geluisterd wordt ….' Waarvan akte, dames en heren. Zelfs de leerlingen staan aan onze zijde en niet omdat ze dan 'een dag vrij zijn'. Of toch wel? 'Meester, als je vindt dat je te weinig geld verdient kun je ook gewoon bij ons op de boerderij in de vakantie bijbeunen. Maar dat dagje staken, doe dat maar, kan ik tenminste dan een keertje uitslapen.'