De Spaanse stier van Osborne
Reclamebureau Azor maakte in opdracht van Osborne het befaamde reclamebord voor langs de Spaanse snelwegen. Het werd een zwart metalen silhouet van een vechtstier van ongeveer veertien meter hoog wat sinds 1937 een onderdeel vormt van het Spaanse landschap, bedoeld om de Veterano-Cognac uit het zuidelijke Jerez aan te prijzen. Deze bekende distellaat uit Spanje is een prima zachte Brandy, heeft een intense fruitsmaak van pruimen en druiven, is oranje van kleur en wordt gebruikt om een lekkere carajillo van te maken. Een scheut(je) brandy in de (espresso)koffie daar is de Spanjaard én ik een groot liefhebber van! Iedereen die ooit in Spanje is geweest zal de grote Osborne-stier wel kennen want er stonden er maar liefst vijfhonderd verdeeld over héél Spanje. De meeste daarvan stonden opgesteld in "mijn" provincie Alicante omdat de Costa-Blanca nou eenmaal de meeste toeristen trekt. In de loop der tijd werd de Osborne-stier een symbool van de Spaanse cultuur. De zwarte stier als commercieel logo zag je overal terug in het dagelijkse leven; als stickers op auto´s, kleding, souvenirs en als wapen op Spaanse vlaggen. Maar helaas voor de vijfhonderd opgestelde Osborne-stieren: het Spaanse ministerie van openbare werken en transport begon in 1987 een campagne dat alle reclameborden moesten verdwijnen langs de nationale wegen. Dus óók de stieren! Op zich was het verdwijnen van dit soort landvervuiling een prima idee, maar de Spaanse bevolking was vóór het handhaven van de Osborne-stieren, ook al was het een commercieel symbool. Torero-minister José Borell verloor het dus van de Osborne-stieren! Gezien vanuit het Osborne-bedrijf was dat natuurlijk een geweldige reclamestunt, want er is inmiddels geen Europeaan of hij kent de Veterano-Cognac uit het zuidelijke Jerez…
En al zijn er helaas veel metalen stieren verdwenen, na jarenlang rechtelijk bekvechten over de oude stier valt dit nu onder een andere noemer; cultureel erfgoed… whahááááhhh! Dat houdt in dat het zogenaamd geen reclamebord betreft (al weet de Spanjaard wel beter), dus de stieren die er nog staan mogen blijven staan. Maar… in sommige gevallen kwam de stier weer terug omdat de plek waar hij stond het scherpe ondergaande zonlicht tegenhield. Dat was dus veiliger voor het verkeer. Of mijn gasten nou landen op de luchthaven van Valencia of Alicante… voordat ze mij bereiken hebben ze het zwart metalen silhouet van de Osborne-stier al (diverse keren) gespot. Ik heb iets met die stier. Niet alleen omdat ik een Aelese boerendochter ben, ik dagelijks omringd wordt door zo´n honderdvijftig stieren maar… omdat de Osborne-stier net zo oud is als ik! Eerst was de stier namelijk van hout en dat bleek in dit zonnig klimaat niet zo´n slim idee te zijn. Vanaf 1956 is de stier van metaal, hetzelfde jaar waarin ik werd opgericht (knipoog)! Wil je de stier zien? Boek dan eens een reisje naar mooi-Lliber.
Adios. k groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com
