Afval
Graag wil ik u als fervent lezer van deze column een dilemma voorleggen. Steeds meer gemeenten delen boetes uit wanneer je de plastic afvalzakken of de groene of zwarte container te vroeg aan de weg zet. Daarmee kan de gemeentekas aardig binnen lopen. In de grote stad betaal je vlot €90,00 voor een te vroeg aan de weg gezette afvalbak of- zak. Helaas geldt dit niet voor Laarbeek. Dat op de website abusievelijk staat dat afval in de grijze bak iedere vrijdag opgehaald wordt is niet erg storend, een boete wordt immers ook niet aangegeven. Wel staat er ergens dat het afval vanaf 7.30 uur geleegd wordt. Laatst loop ik om 7.25 uur met vier slappe oranje afvalzakken verdeeld onder de linker- en rechterarm naar de voorzijde van het huis, zie ik nog net de vuilniswagen de straat uitrijden. De begintijd is voor hen duidelijk niet strikt aan tijd gebonden. In mijn paarswit gestreepte pyjama neem ik de plastic zakken onverrichter zake naar achteren om vervolgens de grijze bak aan de weg te zetten. Een van die jansalieachtige builen blijft achter de heg hangen en scheurt helemaal open. Snel haal ik een nieuwe zak en ruim alles op. Wanneer ik vervolgens met de restafvalbak weer bij de weg aanbeland, helemaal bezweet van de inspanning en vuil van het afval, zie ik nog net de achterzijde van vuilniswagen número dos in de verte wegrijden. Het zou een prima scène kunnen zijn voor het humoristische, absurdistische/satirische programma Jiskefet, dat op zijn beurt weer het Friese woord voor vuilnisemmer oftewel asvat betekent. De afvalboys en –girls blijven overigens steevast lachen. Dat snap ik ook wel, want als represaillemaatregel voor de door die zuinige Laarbekenaren loeizware bomvolle flink aangestampte afvalbakken, maken ze van afvalverwerking een ware puzzelzoektocht. Mijn lege afvalbak staat zonder uitzondering ergens tussen de bakken van alle buren. Het is razend moeilijk om het juiste huisnummer op de bak terug te vinden, want dat is er al lang afgesleten. In de encyclopedie van nutteloze feiten lees ik dat het menselijk lichaam bestaat uit talloze chemische stoffen bestaat. Na de dood zou een mens eigenlijk bij het chemisch afval gedeponeerd moeten worden en dat moet weer geloosd worden bij de milieustraat. Regelmatig breng ik een bezoek aan deze afvalstraat en moet altijd een beetje lachen om de mensen die daar werken. Ze lopen Jan en alleman verordenend roepend achterna want iedereen probeert in zo kort mogelijke tijd zijn rotzooi in liefst dezelfde container te dumpen. Het werkelijke toppunt is het lichtelijk irritante zelfingenomen heerschap bij de slagboom. Als de koning van het Koninkrijk der Afval zwaait hij ons met zijn scepter binnen. Kostelijk vermaak. Lintje voor deze werkers.