Zus van Eerd
Redacteur: Martin Prick
Deze keer gaat het over Zus van Eerd, bekend bij iedereen die ooit iets te maken heeft gehad met harmonie Oefening en Uitspanning (O&U) uit Beek en Donk. Zus, die eigenlijk Maria heet, is pas onlangs gestopt met haar taken bij O&U. Binnenkort hoopt ze haar 92e verjaardag te vieren. Als één van de drie dochters van Kees van Eerd woonde ze aan het verlengde stukje van het Heuvelplein, dat bekend stond als 'de Poel'. Vader Kees was molenaar en ging dagelijks over 'het pad' naar de molen die stond aan de Zaagmolenweg, op de plaats waar nu basisschool 'De Muldershof' staat. Hoewel de straatnaam dat doet vermoeden was de molen geen zaagmolen, maar een gewone graan- of korenmolen. "Tenminste als het waaide", vult Zus aan, "anders werd het meel thuis gemalen in de maalderij". Het ouderlijk huis werd in 1935 verruild voor het huis aan de Kerkstraat. De locatie naast de voormalige melkfabriek was veel beter voor een molenaar, want de boeren kwamen elke dag melk brengen en konden dan ook tegelijk graan laten malen. Later heeft de oudste broer van Zus, Noud van Eerd, hier nog lang een winkel gehad in visbenodigdheden.
Zus gaat in Beek en Donk naar de basisschool, maar moet haar vervolgstudie aan de Nazarethmulo in Helmond voortijdig afbreken in verband met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Haar ouders vinden het op dat moment niet verstandig dat ze elke dag naar Helmond moet fietsen. Een bus loopt er niet meer in verband met de oorlog. Na enige tijd thuis meegewerkt te hebben, treedt ze in dienst van huisdokter Suijs, als oppas voor de tien(!) kinderen. Van lieverlee mag Zus steeds meer doen en wordt ze doktersassistente, onder andere verantwoordelijk voor de financiële administratie en de uitreiking van medicijnen. Als de familie Suijs naar Sittard verhuist vanwege verandering van werk, gaat Zus mee als kinderoppas. Ze heeft tot op de dag van vandaag contact met de kinderen. In 1955 komt ze op kantoor bij Thibodraad. "Ik had geen verstand van kantoorwerk", legt Zus uit, "maar er was uitbreiding nodig van personeel en ik was er een van. Ik zou wel graag bijvoorbeeld Nederlands hebben gestudeerd, maar ja de oorlog kwam er tussen en in die tijd waren we nog niet zo mondig".
Muziek was in huize Van Eerd de gewoonste zaak van de wereld. De banden met de familie Swinkels zorgden voor een constante aanvoer van alles wat te maken had met muziek. Harry Swinkels woonde schuin tegenover en was dirigent van de harmonie. Overbuurman Kees van Eerd sloeg de grote trom. Het was dus ook logisch dat Zus werd betrokken in de organisatie. Een muziekinstrument bespelen kon nog niet, want vrouwelijke leden waren nog niet welkom bij de vereniging. Bij de komst van de eerste uniformen wordt aan Zus gevraagd de taak op zich te nemen om de uniformen te onderhouden. Vaak moest een uniform worden aangepast omdat het te ruim was voor het nieuwe lid. Als de leeftijd steeg werden er nieuwe aanpassingen in de lengte of de breedte noodzakelijk. Tot op hoge leeftijd heeft ze deze taak vervuld. "Sinds ik ermee ben gestopt heb ik 'trubble' gehad", lacht Zus. Met 'trubble 'doelt ze op de val van de (onderste trede van de) trap en enkele onvermijdelijke lichamelijke tekortkomingen, die haar verhinderen dit werk te blijven doen. Naast de zorg voor de uniformen heeft ze een grote rol gehad bij het voortbestaan van het verenigingsblad van O&U, RondO&U, dat door haar broer Noud was opgestart. "Stiekem bemoeide ik me met nogal wat zaken", lacht Zus," al doende zag je dingen die gedaan moesten worden, en dan sprong je maar weer in". Haar inspanningen werden in 1999 bekroond met het erelidmaatschap. Een belangrijk deel van haar 'werkzame leven' bij O&U speelde zich af tijdens het voorzitterschap van Evert Jansen en dirigent Heinz Friezen. Zus kijkt met veel voldoening terug op vroeger, "maar", vult ze aan "ook nu hebben we een goede voorzitter en een prima dirigent".
DeMooiLaarbeekKrant wenst Zus een fijne 92ste verjaardag en nog veel gezonde jaren.
