Peter Stofberg
Gehuld in een blauwe polo van Max Verstappen zijn het goede tijden voor Beek en Donkse Formule 1 liefhebber Peter Stofberg. Max werd eerste in Maleisië en voor de GP in Japan zette Peter zijn wekker niet voor niets. De coureur werd daar tweede.
Altijd gek geweest op auto's en racen?
"Als er maar benzine in zit. Begonnen met brommers en dan probeer je verder te komen. Uiteindelijk racete ik met motors op de cross. Crossen kost veel geld, daarom ging ik uiteindelijk mee om te sleutelen. Dit leerde ik mezelf aan. De cross is een goede leerschool. In een gemoedelijk sfeer leende je materialen bij concurrenten. Jammer dat de sport commerciëler geworden is."
Waaraan merk je dat crossen commerciëler geworden is?
"Vooral financieel, zelf meerijden is erg duur. Overal werd gecrosst, ook hier op de Beekerheide. Vriendengroepen waren hele weekenden weg, erg intensief met een baan erbij. Samen met vrouwen en vriendinnen banjerden we dan met laarzen door de modder. Nu de commercie erachter zit zie je meiden met hoge hakken en witte broeken, ander volk."
Bij de Formule 1 zal het publiek ook wel anders zijn?
"Het ligt eraan waar je de race bekijkt. Met Mario Rovers bezoek ik jaarlijks het Belgische circuit Spa-Francorchamps. De prijs van kaartjes is redelijk en 'op het gras' is de sfeer geweldig. Samen met Mario, broer van Kirsten waarvan ik de pen kreeg, overnacht ik daar en 'geniet' dan van een 'vijf sterren hotel'. Mario's voeten steken ver uit bed. Daar heb ik geen last van. We worden niet voor niets 'Mini en Maxi' genoemd."
Zie je Max Verstappen dan ook rijden?
"Ja, alleen afgelopen keren heel kort. Max Verstappen is een groot talent, jammer dat hij materiaalpech had. Leuk om te zien dat Max wil winnen. Ik zie dat liever dan een Hamilton die bij de rijdersparade alleen maar aandacht heeft voor zijn telefoon. Kom op, je bent er toch ook voor je fans. Zwaai even of toon op z'n minst interesse."
Op de foto sta je met de fiets. Een hobby zonder benzine.
"Wekelijks leef ik me in de bossen rond Best uit. Onder de modder kom ik dan thuis. Team Huibers vroeg me mee te fietsen voor Alpe d'HuZes. De bedoeling was om een jaar voor te bereiden, maar met Carnaval werd gevraagd of ik al eerder wilde. Drie maanden om voor te bereiden was kort, maar ik kreeg sponsoring van bekenden en onbekenden zodat ik kon deelnemen. Ik ben ze nog steeds dankbaar."
Met team Huibers je doelstelling gehaald?
"Uiteindelijk ben ik vier keer omhoog geweest. Ik wilde zes keer. Het weer was slecht en ik kon niet goed eten. Ik dacht stel je niet aan, denk aan wat mensen met kanker meemaken, maar het ging gewoon niet meer. Het warme Team Huibers ving me goed op. Het was een indrukwekkende ervaring die ik nooit meer vergeet."
Peter bedankt Kirsten voor de pen. Hoewel hij er eerst tegenop zag vond hij het uiteindelijk erg leuk. De pen gaat naar Lia van den Heuvel uit Aarle-Rixtel. Over twee weken leest u haar verhaal.