Schrijven
"Zeg Skauwe, hoe lang schrijf je die columns nu al in de Mooi Laarbeekkrant", vraagt me laatst een verdwaalde fan. "Och, pas ruim vier jaar", antwoord ik waarheidsgetrouw. Maar wanneer ik daarover nadenk klopt daar letterlijk eigenlijk geen hout van. Ik typ mijn teksten direct uit en dat is maar goed ook want ik kan mijn eigen handschrift vaak niet goed teruglezen, dan wordt het gokken geblazen. In deze stukjes uit eigen brein ontsproten proza maakt dat niets uit, maar bij het uitwerken van een interview is dat verdomd lastig. Uit Wikipedia: 'schrijven betekent het produceren van een handgeschreven tekst, origineel, gedicteerd of overgeschreven. Schrijven is ook het maken van originele tekst of de taalweergave via een medium door tekens of symbolen van een schrift te gebruiken.'
Kent u ze nog, die ouderwetse notitieblokken. Met of zonder lijntjes of ruitjes. Tegenwoordig hebben we de laptop, de mobiele telefoon of het tablet waarop meteen aantekeningen gemaakt worden. Lekker kliederen met inkt is toch veel leuker. Met de kroontjespen kalligraferen is wat overdreven maar een ballpoint heeft iedereen binnen handbereik. Edoch, schrijven met de pen is veel creatiever. Schrijven met de hand is traag, maar dat is goed. Nadenken over een tekst doe je het beste met een pen of potlood en een stuk papier. Hoewel schrijven met de hand langzamer lijkt, laat onderzoek zien dat mensen die met de hand schrijven juist meer woorden opschrijven en op meer ideeën komen dan mensen die typen. Schrijven met de hand activeert andere delen van de hersenen dan bij typen. Je gebruikt de tijd bij het vormen van de letters om te denken. Bovendien helpt het bij het onthouden en leren van de dingen die je opschrijft.
Schrijven met de hand is slordig maar dat is niet erg. Maar vergeleken met mijn eigen handschrift is dat van mijn dokter een hiëroglifische voorstelling. Ik kwam laatst thuis met zetpillen die totaal niet hielpen. Ik zei achteraf tegen de dokter dat ik ze net zo goed in mijn kont had kunnen stoppen. Het voordeel van netheid is tegelijkertijd het probleem. Met getypte letters lijkt het alsof je tekst al af is. Terwijl je in de brainstromfase juist niet te vast moet zitten aan je ideeën, woorden en zinnen.
Schrijven met de hand is vermoeiend en dat is prima. Kramp zorgt ervoor dat je af en toe moet stoppen met schrijven. Ook dat is eigenlijk een voordeel. In die tijd kijk je naar wat je al geschreven hebt. Dat brengt je vaak weer op nieuwe ideeën. Misschien lijkt het allemaal wel ingewikkeld maar dat valt best mee. Echt waar, het is allemaal wetenschappelijk bewezen. Weet je wat pas echt ingewikkeld is? Een mummie.