Hendrik Groen

Vorige week heb ik de eerste aflevering van 'Het geheime dagboek van Hendrik Groen' met veel plezier bekeken. Ik had vorig jaar het boek gelezen en was razend benieuwd hoe dit op tv over zou komen. Nou, dat is goed gelukt. Natuurlijk is het hier en daar enigszins overdreven, maar de sfeer is goed weergegeven. Ik heb zelf de laatste tijd heel veel gesprekken gevoerd in diverse verzorgingshuizen. Ik herkende meteen de roddeldames die het vooral overal niet mee eens waren, de hele dag mopperen en er niet erg tevreden uitzien. Ook het weigeren van een nieuwe bewoner aan de tafel bij het eten of bij een activiteit met de woorden 'daar mag jij niet gaan zitten, daar zitten wij altijd en voor jou is er geen plaats bij ons' getuigt niet echt van een warm welkom, en ik weet uit ervaring…dit gaat echt regelmatig zo. Nieuwe bewoners hebben het echt soms hard te halen om zich 'in te vechten' in de bewonersgroep en zich welkom te voelen, vooral als je niet zelf uit het dorp komt. Ik heb de laatste jaren regelmatig gesprekken gevoerd waarin dit verteld werd, daar wordt je echt niet vrolijk van. Denk ook aan klemrijden met een rolstoel of 'per ongeluk' tegen iemands schenen aanrijden met de rollator. Uit onderzoek van de Radboud Universiteit blijkt dat één op de vijf ouderen (20%) in een woonzorgcentrum wordt gepest. Dat pesten varieert dan van een schop onder tafel tot genegeerd worden door medebewoners of elke dag een vervelende opmerking krijgen over je kleding. De cijfers in dat onderzoek werden door verzorgend personeel zelfs nog somberder geschetst, volgens hen wordt zelfs 40% van de bewoners gepest. Door het Nationaal Ouderenfonds is zelfs een pestprotocol voor verzorgingshuizen opgesteld! Natuurlijk gaat het meestal goed en is het gezellig, maar onderschat de pesterijtjes niet…sommige ouderen zijn soms net kleine kinderen wat dat betreft.

Wie ook voorbij kwam in de eerste aflevering was de directrice die de groep behandelde alsof ze een kleuterklas toesprak en een verzorgende die behoorlijk bot en vooral erg betuttelend omging met de bewoners. Zelf denken is niet toegestaan in hun ogen. Eigen regie? Zelfstandigheid? Ik dacht het niet! Je voegt je naar de wetten van het bejaardenhuis! Ten minste…in deze serie. Naar mijn mening zijn de karakters van de zorgmedewerkers lekker uit de bocht gevlogen, in het echt werken ze hard en hebben het beste voor met hun cliënten, daar wil ik geen kwaad woord over horen. De serie is en blijft een karikatuur, maar er zit zeker een kern van waarheid in ook al willen we dat liever niet altijd zien of horen.