Bushfire
Fire! Fire! Een van de mannen komt naar me toe gerend en druk met zijn handen zwaaiend verteld hij me dat er vuur is iets verderop. Ik klim snel een boom in en dan zie ik het ook. In de verte grote rook pluimen die opstijgen en ik voel de wind aanzwellen terwijl er geen wolkje aan de hemel staat. Een heel gevaarlijke combinatie maar gek genoeg vind ik het alleen maar spannend, mijn eerste bushfire! Daarna moet alles snel gaan, ik vertel de jongens om alle 'beaters' te verzamelen, alle flessen met water te vullen want het gaat een lange dag worden. We rijden snel naar de plek waar de rook vandaan komt en onderweg komen we onze buurvrouw tegen die ook haar staff heeft verzameld en ook onderweg is. Als we bij het vuur aankomen is het een chaos van jewelste, hoe goed de jongens het ook bedoelen ze gaan veel te fanatiek te werk en in plaats van alles uit te slaan zorgen ze er alleen maar voor dat het vuur groter wordt en dat sommige jongens zich verbranden. Dan komt toch de hollandse nuchterheid en kalmte naar boven, denk ik dan, en split ik onszelf op in 2 groepen waarbij de ene groep naar links werkt en de andere groep naar rechts en we zij aan zij het vuur uitslaan zodat we niks overslaan. Een tergend langzaam werk dat bemoeilijkt word door de wind, elke keer als we denken een gedeelte uit te hebben zorgt een grote windvlaag ervoor dat het vuur toch weer oplaait. Maar, langzaam maar zeker lijkt het te werken en wanneer de wind ook nog eens gaat liggen gaat het snel. Ondertussen zijn ook andere mensen toe komen snellen en zijn we met een groep van tenminste 60 mensen die allemaal meehelpen met het vuur uit te slaan. We zien nog een groep olifanten weg rennen voor het vuur terwijl honderden vogels steeds boven ons vliegen op zoek naar insecten. Uiteindelijk, na 8 uur hard werken, is bijna al het vuur uit (nog een paar bomen staan in brand maar die kunnen geen schade meer aanrichten) en kunnen we terug naar ons kamp. Daar aangekomen wil ik alleen nog maar een douche nemen en naar bed toe. Maar niet voordat ik met mijn vermoeide hoofd in mijn badkamer bijna op een Mozambiquan Spitting Cobra sta dat snel bij mij vandaan beweegt en alles dus gelukkig goed afloopt . Weer een enerverende dag in Afrika.
Iedereen een fijne kerst toegewenst vanuit Botswana.
Sander Vissia
