Frans Raaijmakers
Frans Raaijmakers Foto: Marcel van de Kerkhof (Beek en Donk)

Frans Raaijmakers

De KletskopPEN brengt de MooiLaarbeekKrant naar Frans Raaijmakers (76) in Aarle-Rixtel. Frans zingt, dirigeert, schildert, schrijft en zit in de activiteitencommissie van 'Zonnetij'. De 'Hellimonder' is blij met zijn appartement met het prachtige uitzicht. "Iedere keer is het licht anders", vertelt de gastvrije Frans, die vader is van Jean-Paul en Marc, en opa van zes kleinzonen.

De pen komt via Theo van der Zanden jouw kant op. Waar ken je hem van?
"Van de liederentafel in Zonnetij. Theo komt altijd helpen met serveren. Hij komt openlijk uit voor zijn geaardheid en dat vind ik geweldig. Dat moet vandaag de dag niets meer uitmaken. Een mozaïek bestaat niet alleen uit grijze steentjes."

Een 'Hellimonder' in Aarle. Hoe komt dat zo?
"Als dirigent van de liederentafel in Helmond had ik bij de repetities altijd een koffertje bij me. Daar werden muziekstukken ingegooid die men graag wilden zingen. Maar opeens vond ik na de repetitie geen muziekstuk in het koffertje, maar het dikke projectboek van 'Zonnetij'. Theo Vlamings wist dat wij naar een appartement zochten. Nelly en ik hebben hier samen vijf jaar van kunnen genieten. Anderhalf jaar geleden is zij overleden. We waren vijftig jaar samen, dat geluk heb ik toch gehad."

Waar heb je Nelly ontmoet?
Frans lacht: "In een danszaal in Helmond bij een optreden van Gert en Hermien. Ik was eigenlijk van plan om alleen te blijven. Ik was duiker/machinist bij de marine en als vrijgezel kon ik dat gevaarlijke werk doen. Ik was altijd kapot van onder water zijn, ook met een meter ijs erboven. Wij maakten vaarwegen vrij van mijnen, die er lagen van de oorlog. Iemand moet dat werk toch doen. Uit liefde voor Nelly ben ik ermee gestopt. Ik heb daarna storingsmeters uitgezet waarbij radioactiviteit gebruikt werd. Ook werkte ik in de machinekamer van de Amstelbrouwerij in Helmond. Tot ik op mijn 36e arbeidsongeschikt raakte. Ik heb daarna veel vrijwilligerswerk gedaan. Nelly stond daarachter, maar opmerkingen die mensen maakten, daar heb ik veel moeite mee gehad."

Wat heb je zoal gedaan?
"Ik heb de sociale school in Helmond gevolgd op het Dr. Knippenbergcollege. Die school bedoeld voor mensen die zich verder wilden ontwikkelen. Ik kreeg vakken als economie en sociologie. Vakken die je op de ambachtsschool nooit zou krijgen. Ik werd voorzitter van de sociale school. Ook ben ik secretaris voor de PvdA in de gemeente Helmond geweest en heb ik daarin, behalve financiën, alle commissies gehad. In de jaren '70 haalde ik nog Joop den Uyl van het station. Ja, ik ben misschien een echte socialist. Verder heb ik in 1970 de voetbalclub Oranje Zwart mee opgericht en daarnaast een groot schoolvoetbaltoernooi georganiseerd, waaraan 141 teams meededen. De poule-indelingen moesten nog met de hand worden opgeschreven. Ja, ik ben streber", concludeert Frans. "En ik zorg voor de goede mensen om me heen."

En ook gek op zingen?
Ja, aangestoken door de liederentafel in Mariahout. Dat is voor mij ontspanning. Ook ben ik dirigent. En dan zingen we niets uit het mapje, maar wordt de grijze massa in werking gezet!" lacht Frans. Bij het weggaan vallen de mooie ingelijste tekeningen op die Frans maakte en de koninklijke onderscheiding die hij kreeg. Een veelzijdige Helmondse Laarbekenaar.

Frans geeft de pen door aan Annie van Uden uit Mariahout. Over twee weken lees je haar verhaal.