Wim en Hannie Maas van Restaurant De Hommel
Redacteur: Jac Babin
De bloemrijke historie van Restaurant 'De Hommel, alias ''De Kabouter', alias 'De Risjabar', is al eens in deze rubriek beschreven. Het pand had al vele eigenaren met merkwaardige bestemmingen gekend: pension voor circusdieren, bandenhandel en zelfs hoerentent. Hieronder het verhaal van Wim en Hannie Maas. Zij namen de gok en bliezen restaurant De Hommel in 1978, met succes, nieuw leven in. Witte gij 't nog?
Vader Piet Maas
"Mijn vader komt eigenlijk die eer toe", vertelt Wim. "Hij zag wel iets in het leegstaande, door brand gehavende pand, hier bij de brug. "Langzaam rijdend en wachtend verkeer. Prima locatie voor een gehaktballentent!", vond hij. Ik was destijds kok bij een instelling. Mijn vader was eigenaar van een druk danscafé in Gemert, 'De Vossenkamp'. Toen hij stopte met zijn café, stelde hij voor om samen aan het avontuur van 'De Hommel' te beginnen.
Hannie
"Ik ben er anders in gerold", zo mengt Hannie zich in het gesprek. "Als het zondags druk was in 'De Vossenkamp' moest ik meehelpen. Ik had helemaal geen ervaring in de horeca. Ik werkte bij een notaris. Mijn schoonvader duwde me een vol blad bier in mijn handen. "Lopen, lopen", zei hij en duwde me achter de bar uit. De glazen vielen om en het bier liep bij één van de gasten in haar tas. Vanaf die tijd hoefde ik nooit meer te serveren. Ik mocht voortaan achter de bar."
Naar de godverdomme
"In 1978 kochten we het pand", zo gaat Wim weer verder. "Met het weinige geld dat we nog hadden begonnen we aan het opknappen. Dat was echt pionieren. In de bijgebouwen vonden we allerlei nog bruikbare materialen. Over het hek bij de brug hingen de Beek en Donkse nieuwsgierigen. "Dè is de volgende die naor de godverdomme gaot!" hoorden wij ze zeggen. Het stimuleerde ons niet echt.
De eerste twee jaren woonden Hannie en Wim in Helmond. De ouders van Wim in 'De Hommel'. De omzet bleek niet toereikend voor twee gezinnen. Piet Maas trok zich terug en Hannie en Wim gingen alleen verder.
Prima locatie, uitgelezen publiek
"Toch had mijn vader het goed gezien", lacht Wim. "Een prima locatie langs een drukke noordzuidverbinding, vol sluipverkeer. Plus een kok die meer in zijn mars heeft dan gehaktballen draaien. We kregen bekendheid als 'dat witte café bij de Beek en Donkse brug waar je zo lekker scholletjes kon eten'. Vertegenwoordigers spraken bij ons af. Personeel van Helmondse bedrijven lunchten bij ons. Vakantiegangers uit Amsterdam op weg naar het zonnige Zuiden dronken koffie bij ons. Soms zat de hele zaak vol met Japanners of Engelsen. Beroemdheden als Johnny Lion, Ciska Peters en Normaal, wisten 'De Hommel' te vinden. Gerrie Kneteman kwam zo uit de Tour hier langs, op weg naar huis.
Pensioen
Op 57-jarige leeftijd besloten Wim en Hannie te stoppen. De Hommel heropende met twee nieuwe eigenaren in maart 2007. In het begin misten ze de drukte van het horecaleven erg. Bij 'De Hommel' komen ze eigenlijk nooit meer. "Dat hoofdstuk hebben we afgesloten", zeggen ze. Ze hebben nog wel contact met voormalig personeel. Een paar jaar terug was er nog een reünie.
Terugblik
"'De Hommel' was de mooiste tijd uit ons leven", zeggen ze in koor. Het was hard werken, maar we zijn apentrots op wat we achterlaten: twee kinderen, een kleinkind en … 'De Hommel'. In die volgorde.
