Stropers
Wanneer mensen aan stroperij in Afrika denken wordt vooral gedacht aan een groep mannen met geweren die op zoek zijn naar olifanten en neushoorns. En hoewel dit verschrikkelijk is en alle aandacht en geld die aan dit probleem besteed wordt noodzakelijk is, is deze manier van stropen niet de meest voorkomende/dodelijke. Er is een andere manier van stropen, minder bekend maar daardoor niet minder gevaarlijk, namelijk 'snaring'. Strikken (snares in het Engels) zijn stroppen gemaakt van ijzerdraad die worden vastgebonden aan een boom op een pad dat vaak gebruikt wordt door dieren en worden vooral opgezet om antilopen te vangen. Snares worden veel gebruikt in Afrika vanwege de vele voordelen die het met zich meebrengt: Ze zijn moeilijk te vinden, probeer maar eens een stuk ijzerdraad te vinden dat goed verstopt is tussen alle bladeren en takken. Ten tweede zijn ze heel makkelijk te maken, het enige wat je nodig hebt is een stuk ijzerdraad en iets om het draad mee door te knippen Ten derde is ijzerdraad erg goedkoop en overal te krijgen. Geen wonder dat de lokale mensen zoveel mogelijk snares op zetten om de kans te vergroten dat ze beesten vangen. Waar vroeger de mensen vooral snares gebruikten om 'voor de pot' te jagen is dit nu vercommercialiseerd en word er stevig gehandeld in zogenaamd 'bushmeat'. Helaas is dit een heel vervelende en inhumane manier van stropen. Waar de stropers vooral hopen op antilopes in hun strikken zijn het vooral andere dieren die gepakt worden, van leeuwen tot aan wilde honden, luipaarden, olifanten etc. Daarnaast gebruikt een stroper meestal zoveel snares dat sommigen worden vergeten of dat het risico om gepakt te worden als de stroper terugkomt te groot is dat de snares worden achtergelaten. De dieren die door een snare gepakt worden blijven vastzitten en gaan dood vanwege dorst/honger en rotten weg zonder dat ook maar iemand er profijt van heeft gehad (stropers/roofdieren). De dieren zodra ze in een snare lopen raken in paniek en proberen zich vrij te rukken waardoor de strop nog strakker gaat zitten. Mocht het dier uiteindelijk toch vrij komen, dit gebeurt niet zo heel vaak, dan heeft het zichzelf vaak al zo verwond dat het uiteindelijk nog sterft. Er zijn schattingen dat ongeveer 90% van alle dieren die gepakt worden door snares niet worden opgehaald door stropers maar wegrotten. Ik maak het hier mee in Botswana en ik voel me niet te groot om te zeggen dat ik met tranen in mijn ogen sta bij een eens zo mooi dier dat nu helemaal is weggerot of dat te ernstig verwond is om te overleven zodat het moet worden afgemaakt. Vaak heb ik even een momentje voor mezelf nodig om er weer bovenop te komen en mezelf te herinneren dat dit inherent is aan Afrika. Een continent dat beeldschoon maar keihard is. Groetjes uit Botswana.
Sander Vissia
