Roddelbladen:
Eigenlijk háát ik platte-, nietszeggende-, sensatiebeluste gossipbladen! Toch grijp ik er meteen naar in wachtkamers of bij de kapper waar ik ze altijd even doorspit. Van bekende Spanjaarden heb ik totaal geen sjoege en kom niet veel verder dan Julio Iglesias die een concurrentiestrijd levert met zijn zoon, de hunk Antonio Banderas die naar mate de jaren vorderen er ook niet mooier op wordt of onze ex-koning Juan Carlos die er een harem van vijfduizend vrouwen op na houdt en met zijn volgespoten Botox een olifant neerknalde tijdens een wildsafari in Botswana. Dit bracht de Spanjaard terecht tot massahysterie en zijn populariteit in de opiniepeiling daalde daardoor zó aanzienlijk dat hij zijn troon in sneltreinvaart overdroeg aan zijn zoon. Karma is a bitch only if you are. De olifant krijgen we er niet mee terug maar hijzelf kwam gehavend uit de olifantenstrijd (Nana-nanana). Ach… eigenlijk wil ik deze rioolverhalen niet weten. Maar in een gebied waar veel buitenlanders wonen zoals in de provincie Alicante, liggen zélfs Nederlandse roddelbladen voor het grijpen, al zijn de berichten vaak achterhaald. Zo las ik een bericht over Marianne Weber, dat ze haar vrouwelijke partner had ingeruild en nu in deze regio samenwoont met twee mannen. Kijk… dát vind ik nou ballen hebben! Ik las met plezier het verhaal, sloeg het roddelblad dicht en drapeerde Marianne Weber netjes onderop de stapel. Met haar bijzondere verhaal in gedachten reed ik naar huis waar ik een álleraardigst whatsapp-berichtje ontving wat begon met een compliment. En daar ben ik áltijd gevoelig voor (knipoog). Ik citeer: "Ik heb positieve berichten gehoord over het VIP(Very Important Perros)-Vijf-sterren-honden-B&B(Bed en Brokken)-van-Finca-Erbalunga en wil met mijn twee honden graag vaste klant worden". Was ondertekend: Marianne! Normaliter ontvang ik maar één hond tegelijk om te voorkomen dat het gewoefte mijn hele interieur aan gort helpt. Een compliment maakt nét het verschil. Over en weer werd er "ge-whats-appt". Ze woonde op een paar minuten rijden bij mij vandaan, had me een filmpje gestuurd van haar twee honden en de troetelvakantie werd ter plekke geboekt. Yèssszzz…
Toen mijn bel ging en de poort automatisch open gleed, snelden twee enthousiaste honden de schuin hellende oprit op. Nou heb ik hier al eens Nico Swinkels over de vloer gehad die evengoed door de rioolpers helemaal was neergesabeld, dus mijn vuurdoop wat BNer´s betreft had ik al gehad. Maar deze BN(st)er stond onverwachts voor mijn neus. Ik had tijdens onze conversatie niet in de gaten dat het om háár honden ging. "Uhhhmmm… Marianne! Marianne Weber"? Het voelde heel vertrouwd. Nadat ik de honden geïnstalleerd had zat ik voor de tweede keer met een BNer in Lliber aan een kopje koffie. En wat is ze leuk, die Marianne. We zijn van dezelfde leeftijd en hebben urenlang gezellig zitten kletsen. Binnenkort komt ze zelfs een paar dagen schilderen. Hoe leuk. Ze heeft er een fan bij! Adios. Ik groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com
