Project Lieshout/Mariahout: goed te leven!
Redacteur: Dieuwke Kommerij
In 1995 startte in de gemeente Lieshout een experimenteel en preventief project over waarden en normen voor de hele bevolking. Het was een experiment dat zich richtte op het voorkomen van opvoedingsonzekerheid en alle groepen in Lieshout/Mariahout wilde aanspreken. Ger Aarts en Ben Swinkels waren destijds als trainer betrokken.
Stel dat...
De hele gemeente Lieshout was in 1995 bezig met morele dilemma's. Mensen gingen met elkaar in gesprek en je kon er niet omheen. Was het niet op school of op de peuterspeelzaal, dan was het wel bij de sportclub, in het jeugd- en jongerenwerk of bij de buurtvereniging. Centraal stond steeds de vraag: Stel dat… en dan werd een situatie geschetst waarover mensen in gesprek gingen. Ben en Ger lichtten toe: "Het ging om vragen als: Stel dat je een kind iets ziet meenemen uit de supermarkt? Wat doe je? Ja maar…. als het je buurjongen is, wat doe je dan? Vooral die 'ja maar'- vraag was van belang. In groepjes van acht tot tien volwassenen werden dit vraagstukken besproken. Het was ook bedoeld om opvoedingsonzekerheid bij ouders en opvoeders te voorkomen en pedagogische handvatten aan te reiken. "De zorg was toen, of er niet te vrij werd opgevoed en we wilden tegenwicht bieden tegen de verloedering die vanuit de stad kwam", vertelt Ben."In het werkboekje 'Waarden en normen vrij en gebonden, het Lieshouts model', staan allerlei dilemma's en activiteiten voor alle doelgroepen beschreven. Er werden bijvoorbeeld koffie-uurtjes gehouden, video's gemaakt, toneel gespeeld en andere werkvormen gebruikt om morele dilemma's, volgens een vaste structuur, te bespreken. "De herkenning was heel groot: iedereen praatte erover of had erover gehoord", vertelt Ben.
"Zó zorg je voor leefbaarheid"
Ger vertelt: "Het project is gestart door de overleggroep Onderwijs en Welzijn, vanuit het onderwijsstimuleringsproject. In onze gemeente was Nelleke Beaard de grote aanjager en animator ervan. Door haar raakten we betrokken als trainer. "En die trainersgroep was zeer divers", vertelt Ben. "De basisscholen, pastoor Ceelen, Samenlevingsopbouw, maatschappelijk werk, vrijwilligers van verenigingen … "Ger vervolgt: "Het project stopte in 1997. Er waren zelfs eucharistievieringen om hieraan aandacht te geven. Maar in 1997 had men het te druk, denk ik, door de grote gemeentelijke fusie. Bovendien vertrok Nelleke kort daarna." Ben besluit: "Ik denk eigenlijk dat het project niet had moeten eindigen. De trainersgroep had moeten blijven bestaan. Dat klikte goed en bovendien zorg je er zo voor dat mensen met elkaar in gesprek blijven over waarden en normen. Dan zijn problemen te voorkomen en kan de buurt veel zelf oplossen. Zó zorg je voor leefbaarheid."
Er is voor dit artikel gebruik gemaakt van het boekje 'Waarden en normen vrij en gebonden, dilemma's en activiteiten uitgegeven door het Brabants Steunpunt Jeugdwelzijn in november 1996.
