Trainersperikelen debet aan resultaten?
Een paar jaar geleden nog een rondje gemaakt langs de velden, alwaar je de nieuwbakken trainers welkom heette in Laarbeek, als ook bij hun nieuwe club. Nu, in seizoen '17-'18, nemen maar liefst drie van de vier trainers afscheid van een Laarbeekse voetbalvereniging en gaat alleen Mariahout 'door' met hun trainer van de Haterd, die trouwens ook pas het eerste seizoen aan het bewind is. Met een plaats in de middenmoot breekt er ook geen paniek uit bij Mariahout, maar speelt men voor de zogeheten 'kat z'n viool' in dit seizoen. Volgens veel kenners, valt er weinig te verliezen, maar zeker ook niet al te veel te winnen in dit voetbaljaar. Vele opvattingen en ideeën doen natuurlijk altijd de ronde, als het met name trainers betreft in combinatie met de stand op de ranglijst. Moeten ze het veld ruimen, nog een kans krijgen of moet al vlug het contract verlengd worden? In ieder geval keuzes genoeg die gemaakt kunnen worden.. maar, op basis van wat eigenlijk? Is het echt alleen maar de rangschikking of komen ook andere dingen aan bod, voordat er een keuze wordt gemaakt of er wel of niet wordt doorgegaan met een trainer of een andere wordt aangenomen? Het kunnen omgaan met spelers, de technische afdeling, of een goede communicatie aan de dag kunnen leggen met de achterban, de supporter, oud-spelers of gewoon doen wat het bestuur zegt, zijn toch 'dingen' die je kunnen helpen om trainer te blijven, of niet Nee, het is allemaal niet zo eenvoudig en zeker niet als er veel 'beste stuurlui aan wal staan'! Zo nemen ASV en ELI afscheid van hun trainers van Rosmalen en Donkers, beiden in de lage middenmoot acterend. Gaan ze daarom weg, zoeken ze daarom een nieuwe uitdaging of kiezen ze voor meer rust in dit jagende bestaan? Of vinden ze het gewoon 'genoeg geweest', drie, vier jaar achter elkaar bij één cluppie? In ieder geval hebben beide clubs nu trainers aangenomen, die niet zo veel of zelfs geen ervaring hebben in het trainen van een eerste standaardelftal, dit in tegenstelling tot Donkers en van Rosmalen en is dit dus ook een zeer uitdagende job voor de nieuwbakken trainer als ook voor de club zelf. Sparta daarentegen gaat niet met Aarts verder, hoewel hij wél netjes op een eerste plaats staat met zijn Sparta in de derde klasse! Hieruit blijkt dat niet alleen naar de voetbalkwaliteiten wordt gekeken, want bovenaan staan in het linkerrijtje, kan niet overtroffen worden. Toch zijn er mensen, te weten voetballers, supporters, technische commissie of het bestuur, die toch het één of ander op te merken hebben aan de trainer, een andere mening zijn toegedaan dan de hoofdcoach! Dit wordt dan overgenomen door een zogeheten Technische Commissie, die soms denken alle wijsheid in pacht te hebben en dus aangeven niet verder te willen gaan met een trainer die bovenaan de ranglijst prijkt met zijn ploeg. En is het netjes gespeeld en kenbaar gemaakt aan de trainer zelf, zodat hij er nog iets aan kon doen? De keuze is in ieder geval gemaakt, duidelijk niet naar de prestaties pur sang gekeken! Er komt dus heel wat bij kijken, voordat men keuzes maakt in het aanstellen en 'ontslaan' van trainers en moet je überhaupt niet meer alleen verstand hebben van het spelletje voetbal. Resultaten kunnen je soms nog helpen, maar bieden geen garantie, voorbeelden te over.
R. van den Enden