Olympische Spelen

21 februari 2018, 08:56

"Zeg Skauwe", vraagt laatst iemand aan me, "hebben jullie in Laarbeek ook een deelnemer aan de Olumpische Spelen?" Het zou eigenlijk olympisch moeten zijn maar de ypsilon is de twintigste letter van het Griekse alfabet en die wordt in het Oud-Grieks uitgesproken als een 'u' zoals in muziek. De Griekse ypsilon werd door de Romeinen in het Latijnse alfabet overgenomen als de letter Y. Strikt genomen is de uitspraak van 'y' als 'u' niet fout, maar de schrijfwijze wel. Na deze wetenschappelijke inleiding hoef ik over de vraag niet lang na te denken. Geen Visser, Nuis, Kramer, Ter Mors, Wüst of andere goud-veroverende naam komt boven borrelen waarvan de baring in Beek en Donk heeft plaatsgevonden. De Teugelders hebben de jaarlijkse bootparade maar van enige snelheid is totaal geen sprake of het moet de natte vaart zelf zijn waarin ze varen of naar de bar toesnellen. Sparta'25, ELI, ASV of VV Mariahout moeten al blij zijn dat ze elkaar in de lokale voetbalcompetitie bij kunnen houden. Natuurlijk hebben we wel wereldkampioenen gehad maar dat is decennia jaren geleden en ook nog eens in muziek. Maar genieten we niet met z'n allen lekker van alle topsporters. Spieren als stalen kabels, al dan niet door ingespoten acetalozamide. Een tepel die uit een gracieus pakje van een Franse kunstschaatster floept. Voor haar de ergste nachtmerrie, voor de kijker een lekker hapje. Een dubbele Lutz, een driedubbele Cherryflip, Axel of viervoudige Salchow. Het lijken wel alcoholische versnaperingen. Hoe anders is de uitspraak van onze ADHD-verslaggevende oud-schaatser die de eerste meters van een schaatssprinter vergelijkt met onze weldoorvoede oud zwemster en voormalig staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport: "fantastisch, beide een opening van zestien komma vierentwintig." Om gek van te worden. Net gevallen met z'n fiets omdat hij waarschijnlijk verschillende dingen tegelijk aan het doen is en door de achterruit van een auto gevlogen is. Zelfs met een pleister op z'n neus en rode bloedvlekken op de halfgeschoren schedel raaskalt hij maar door. Elke zin herhaalt hij, elke zin herhaalt hij. Om door besmet te raken. Op de andere zender zit de éminence grise zelve oude herinneringen uit de doos van olympiërs te halen. "Mag ik dat zeggen?, ja dat mag ik zeggen." Het meest geniet ik echter van het Noord-Koreaanse team van cheerleaders. Ogenschijnlijk natuurlijke en onschuldige schoonheden, de rode lipjes getuit, synchroon met pasjes en waves als een Zwitsers uurwerk. De exotische kant van Noord-Korea. Stel je eens voor dat de dames van het eerste team van de Flamingo's dergelijke kapriolen uit gaan halen tijdens de komende Olympische spelen van Tokio. Is Laarbeek toch flink vertegenwoordigd, al is het niet sportend want korfbal is nog geen olympische sport.