"JIJ… krijgt… die… lách niet van mijn gezicht":
Dit gelóóf je toch niet! Krijg ik zómaar uit het niets een aanvraag binnen via het management van voormalig profzaalvoetballer en huidige volkszanger John de Bever of er op het landgoed van Finca-Erbalunga een videoclip mag worden opgenomen voor zijn nieuwste single waarvoor een Mariachi (Mexicaans straatorkest) uit Valencia wordt uitgenodigd. Of ik ook een klein rolletje wil accepteren in de clip? "Uhhhmmm ja, mits ik maar niet hoef mee te zingen want dan zal de single vást een flop worden"… whaháááhhh. Ik nog tegenstribbelen dat strand en zee véél leuker is dan een kleurloze wintertuin in Lliber, maar wát ik ook opper, wát het ook gaat kosten (oeps)… het MOET (het landgoed van) Finca-Erbalunga worden. Omdat ik nooit in mijn landelijke tuin werk staat het onkruid tot aan mijn knieën dus ik verontschuldig me daarvoor. Waaróm eigenlijk. Zij hebben mijn bergachtig landgoed nooit gezien en tóch willen ze hier een clip op komen nemen. Of mijn man ook een rolletje in de clip wil? Helaas… die vertoeft in witte wintersportoorden maar ik trek voor één enkele opname graag een zogenaamde Spaanse echtgenoot van de straat. Géén probleem (knipoog). De afspraak wordt officieel bevestigd en ojééé de opname is al over drie dagen. HELP… heb ik eigenlijk wel iets passends in mijn garderobe en moet ik mijn grijze lokken misschien nog laten blonderen? Ik laat het over me heen komen en laat het maar gebeuren…
Plots is de dageraad aangebroken en merk ik dat ik onrustig geslapen heb. Een snelle douche, mijn grijsblonde lokken in een wrong, spijkerbroek en stoere laarzen aan. Ik knik tevreden tegen mijn spiegelbeeld en zeg tegen mezelf "Thank God I'm a country-girl". Een boel auto´s komen aangereden, de poort glijdt open. Manager Kees komt met cameraman Thijs alles een beetje verkennen en een drone blijft netjes boven het zwembad op zijn plekje hangen. Half uurtje later komt dé ster waar alles om draait, de enige échte John de Bever. Omdat er te weinig figuranten zijn bel ik vrienden die deze opnamedag graag bij willen wonen. Dan arriveren de bekende Mariachi die het maar héél raar vinden dat ze moeten playbacken en als decor worden gebruikt voor een TVclip. Zo-goed-en-zo-kwaad mogelijk lukt het me om ze duidelijk te maken waar het over gaat. Hun medewerking is fenomenaal. Zij maken de hele clip. De lucht is strákblauw, er is koffie, een berg gesmeerde broodjes, chocoladekoekjes, diverse flessen wijn en de sfeer wordt steeds beter. John de Bever zingt Ai-ja-ja-ja en de Mariachi galmen dat nog eens extra na. Mijn buren hangen over het balkon en begrijpen de commotie niet. En wanneer 's avonds de rust is wedergekeerd in huize Erbalunga, kijk ik terug op een super-té-gekke opnamedag in afwachting van de clip. Dát zal wel raar zijn. Er is óveral gefilmd tot in mijn slaapkamer toe. YouTube; http://bit.ly/YouTubeProostOpHetLeven en je ziet álles van mij!
Adios. Ik groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com
