Achter het behang plakken
Siem was een makkelijke peuter toen hij liep. Hij stopte niets in zijn mond, je hoefde niets opzij te zetten. Hij bleef voorbeeldig overal van af. Van zijn ouders hoorden wij wel eens dat hij baldadige streken had maar dat was thuis of op een ander. Wij hadden dat nog niet ervaren.
Tot het ook hier zover was. Hij kwam 's ochtends binnen en wilde al niet naar zijn vader zwaaien toen die vertrok. Geen tijd, je zag zijn ogen al heen en weer schieten. De speelgoedkist werd tevoorschijn gehaald en de eerste puzzelstukjes vlogen al over de grond. Geen geduld had ie vandaag, dat was duidelijk. Opa en oma hadden bedacht dat er toch nog een aantal kleine boodschappen gedaan moesten worden, dus hup, Siem in de auto gezet. In het tuincentrum ging het nog redelijk goed, hij wilde zelfs nog in het winkelwagentje zitten wat al bijna nooit meer gebeurde. Normaal wil ie "ikke tuwe'. In de kledingzaak was echter geen stapel broeken of shirts veilig. Siem trok ze gewoon van de stapel en slingerde ze de winkel in. Toen oma ook nog een sprintje moest trekken om te voorkomen dat ie de winkel uitrende, zijn we maar snel naar huis gereden.
Zijn bui was nog niet over, een plantje werd uit de pot gerukt en de kamer ingegooid. Een fles wijn uit het wijnrek konden we nog tegenhouden want die wilde hij er ook wel uithalen. Pff, even naar mama geappt wat ze met Siem gedaan hadden, we kenden hem bijna niet terug. "Oh, nou nog steeds" was de reactie, "het begon gisteravond hier al met het eten". Siem had besloten dat hij niet meer wilde eten en had zijn bord met inhoud maar op zijn kop weggezet. Na zijn middagslaapje hoopten we dat Siem meer rust in zijn lijfje had. Maar dat was ijdele hoop. Tijdens het spelen liep hij naar opa zijn collectoritems van twee vrachtauto's waar hij normaal alleen naar keek. Maar vandaag was niets normaal, hij maaide er met zijn arm langs af en de trucks vlogen in onderdelen door de kamer. Opa zag je nooit boos, maar nu kreeg Siem toch een uitbrander van hem. Twee minuten maar, want ach, eigenlijk was het ook onze schuld. Hadden we de auto's maar veiliger weg moeten zetten. En de plaatselijke brouwer reageerde ludiek op deze actie: opa kreeg gratis een nieuw collectorsitem!