Vrienden gezocht
In Nederland ga je vanaf je vierde jaar naar school, dus ook kinderen van statushouders. Het Syrische meisje dat met haar ouders en zusje in Laarbeek kwam wonen, keek er heel erg naar uit. Ze had me al een paar keer trots laten horen dat ze al tot tien kon tellen in het Nederlands. Leuk, maar waarschijnlijk niet voldoende om meteen in haar nieuwe woonplaats naar school te kunnen gaan. Vrijwel alle kinderen van buitenlandse komaf moeten namelijk eerst naar speciaal onderwijs in Helmond. De taal machtig worden. En dat baarde de ouders van dit dametje zorgen, ze was nog zo klein… Deze mensen weten echt wel dat ze in een veilige omgeving zijn beland, maar dat ook zo voelen is wat anders. Wat een geluk dat we een meedenkende schooldirecteur troffen! Hij heeft het aangedurfd dit meisje een kans te geven.
We zijn nu nog geen half jaar verder en ze spreekt al een aardig woordje accentloos Nederlands. Gaat dolgraag naar school, is blij met vriendjes en vriendinnetjes en de juf is heel tevreden. Zij hoort er nu bij, leert van jongs af aan hoe alles hier werkt en blijft daardoor niet altijd 'dat buitenlandse meisje'. Voor jongeren die al wat ouder zijn ligt dit zoveel moeilijker. Ik ken een Syrische jongen die zijn studie tot arts bijna had afgerond toen hij alles achter moest laten. Hier weer van onderaf aan moest beginnen. Alsof hij als volwassene begon in groep 3. Of de jongen die heel vlug uit de uitkering wil en beseft dat hij daarvoor goed Nederlands moet kennen. Daar ook alles aan doet. Alleen, een taal leren doe je het best in de praktijk. Dat lukt alleen niet omdat hij geen aansluiting vindt bij Nederlandse jeugd, studiegenoten zijn immers ook buitenlands. Daarom bij een voetbalclub gaat. Ook daar geen contacten opdoet omdat deze jongeren even lekker ongedwongen willen voetballen en verder basta. Geen zin hebben om te investeren in zo'n knul. Begrijpelijk, maar wel jammer. De afstand blijkt dan toch te groot. Ze willen er zo graag bij horen, leren over Nederland, gewoon door vriendschappen op te bouwen, maar hoe?
We zoeken naar manieren om die jeugd vooruit te helpen. Ben jij een Laarbeekse jongere en zou jij hier op jouw manier een rol in willen spelen? Aarzel dan niet en laat van je horen!
Reacties zijn welkom via stichting@vierbinden.nl.