Out of the boks
De temperaturen stegen. Voor me ligt een hoopje winterkleding. In mijn linkerhand de zak van Max. "Niet te lang over nadenken", had mijn vrouw gezegd. Snel stopte ik enkele kledingstukken in de zak. Toen zag ik mijn onderbroek liggen. Een lange onderbroek, in de kleur legergroen. Ze stamde uit De Koude Oorlog, eind jaren '60 vorige eeuw.
Twee machtsblokken hielden elkaar in een 'wankel' evenwicht. Wodkazuipers en bierdrinkers. Daartussen een Ijzeren Gordijn. Mijn lichting, 69-6, behoorde tot de bierdrinkers. Zestien maanden zat ik als dienstplichtig soldaat te wachten op die vermaledijde wodkadrinkers. Codenaam 'De Russische Beer'. Ze kwamen nooit opdagen, de lafaards!
Ik kijk nog eens goed naar mijn onderbroek. Ik zie een laag kruis en een grote gulp. Ik ruik een vage kerosinegeur vermengd met geuren van recentere datum. De kwaliteit? Onverslijtbaar. Na vijftig jaar nog geen draadje los! Isolatiewaarde? Energielabel A++! Proefondervindelijk vastgesteld tijdens ijskoude bivakken op de Noordduitse laagvlakte. En later als burger bij strenge vorst in eigen land. Eeuwige zonde om zoiets weg te gooien! Toch?
Terug naar afgelopen februari. Ik trok deze onderbroek op tot onder mijn oksels en zette mijn bivakmuts op. Ik begaf me die avond in de bijtende kou. De Oostenwind was snijdend. Ik was alleen op straat. Geen hond te zien. Ook geen Russische Beer, waar Piet Paulusma nog zo voor gewaarschuwd had. De mensen zaten allemaal binnen bij de kachel. Ze keken op tv hoe close Halbe Zijlstra was met Poetin. Hoe de Russen heel simpel onze banken hadden gehackt. Hoe de Russische Beer ons overstelpte met nepnieuws. Ze zagen hoe Geert Wilders opzichtig de Russische Beer aan zijn borst drukte. Ik voelde hoe de ijzige wind door die enorme gulp, ter hoogte van mijn borstkas, vat begon te krijgen op mijn borstharen. Ik rilde.
"Toe maar, je kunt het", hoorde ik mijn vrouw zeggen. Resoluut stopte ik het overslijtbare oerdegelijke kleinood in de zak…
Had U dàt nou van mij verwacht? Nee hè? Let een volgend keer wat beter op!
Ik denk en schrijf wel vaker out of the boks!