Het dorp
85 jaar geleden was Mariahout nog niet veel. Een paar boerderijen, een kleine school. De kerk die pastoor van Eijndhoven bouwde werd het middelpunt van een gemeenschap van hardwerkende mensen. Mijn opa en oma kwamen elkaar daar tegen en mijn vader werd er geboren. 45 jaar geleden kwam ik als peuter in dit dorp terecht. In mijn paspoort staat Boxtel, maar mijn wortels liggen toch echt wel in het kleine Mariahout. Al woon ik er al jaren niet meer, het voelt nog steeds als thuis.
Ontelbare jeugdherinneringen zitten in mijn geheugen opgeborgen. De kleuter- en lagere school met zuster Wilfrieda en Egberta aan het roer. En natuurlijk zuster Erna die ons in het klooster leerde 'koud koken'. Pastoor Leemans die enthousiast in de klas kwam vertellen over het geloof en steevast afsloot met 'Hasta la vista' waarna de hele klas 'Olé' scandeerde. De Mariahoutse pastoor was Arnold Schwarzenegger een hele tijd voor. Leemans kon trouwens ook enthousiast vertellen over zijn bezoekjes aan de Efteling, met al zijn misdienaars. Jaloers hoorden we dat hij als een van de eersten in de Python geweest was.
De plaatselijke ondernemers, oude Albert en jonge Albert, waarvan ik later hoorde dat er nog een oudere Albert geweest was. Het grappige was dat de oude Albert voor sommigen de jonge was. Van Heeswijk verkocht meubels en Jan Vereijken repareerde je fiets. Henk Gilsing tankte je auto vol en op zondag was de Mariastraat een bloeiend uitgaanscentrum met de ultieme liefdesgrot. In het openluchttheater was jaarlijks een antiekmarkt en in de herfstvakantie kon je bij de plaatselijke bank een cadeautje gaan ophalen. Tinus Vermeulen had een winkel met van alles en nog wat en Ans van Kaathoven stond achter de kassa.
Met het kinderkoor zongen we elke maand in de gezinsviering. Zuster Egberta zocht kinderen uit die bij toneelvereniging Mariahout mochten figureren. Jan van den Heuvel kondigde de voorstellingen van het openluchttheater aan en af. Allemaal dingen die in mijn jeugd gewoon waren.
Mijn herinneringen zijn persoonlijk en nog lang niet compleet. Wel weet ik dat het dorp Mariahout de afgelopen jaren steeds meer geschiedenis heeft gekregen. Van geëmigreerde oud-dorpsbewoners tot inwoners die oneerbiedig door mij 'import' genoemd worden. Velen gaven en geven Mariahout een gezicht en delen, net als ik, ontelbare herinneringen aan een klein dorp met een bijzondere gemeenschap. Op naar de volgende 85 jaar, waarin weer heel veel lief en leed met elkaar gedeeld kan worden.