'Zorg voor Elkaar', noodzakelijk sociaal probleem
"Ik moet wel een beroep doen op anderen"
Tekst en foto's: Martin Prick
Lieshout - Mensen van 65 jaar en ouder hebben zich opgegeven voor een avond, waar de zorg voor elkaar centraal staat. Op woensdagavond werd deze voor de vierde keer -en laatste kern- gehouden in zorginstelling Franciscushof.
Vertrouwen
In alle kernen van Laarbeek is deze avond gehouden, waar op allerlei manieren aandacht wordt gevraagd voor het activeren van de ouder wordende mens. Naast het feit, dat mensen vereenzamen en zich terugtrekken uit het dorpsleven bestaat het gevaar van verwaarlozing omdat er niet meer automatisch vanuit een zorginstelling op hen wordt gelet. Het project 'Zorg voor Elkaar' wil ouderen helpen door middel van een netwerk deze hulp te krijgen als het nodig is. Een handig hulpmiddel is de inventariseringskaart in placematvorm, die daarbij een grote rol speelt. Op deze kaart kan iemand aangeven op wie hij of zij een beroep kan doen. Het gaat dan om het doen van boodschappen als je dat zelf niet kunt, of hulp bij het omgaan met de computer. Opvallend is hoeveel mensen in veel van die vakjes 'zelf' invullen. De meeste bezoekers kunnen dat namelijk (nog) zelf. Het gaat erom dat er plotseling situaties kunnen ontstaan, waarin dat 'zelf' niet meer zo logisch is. Wie vraag je bijvoorbeeld voor het verzorgen van je cavia als je een tijdje uit de 'running' bent? Maar ook: Met wie kun jij praten over belangrijke of emotionele onderwerpen? En wie vertrouw je je bankzaken toe, als je er zelf even niet mee kunt bezighouden?
Omgeving
Een ander probleem doet zich voor bij twee groepen inwoners. Er zijn nieuwe inwoners, die het dorp, in dit geval Lieshout, nog niet kennen en zich aan het oriënteren zijn op hun woonomgeving. Daarnaast zijn er ook enkele inwoners, die zich afzijdig hebben gehouden van het verenigings- en buurtleven, omdat zij tot nu toe de behoefte niet hebben gevoeld. Ze zijn altijd erg 'op zichzelf' geweest, maar voelen nu ze ouder worden, dat ze misschien de omgeving harder nodig gaan hebben. De nieuwkomeling werd treffend uitgebeeld door Henrie Bouwmans, die Pieter van Driel speelde en samen met zijn vrouw Mathilde op de hoogte wordt gebracht van het bestaan van diverse instanties, die erop gericht zijn elkaar te helpen waar dat nodig is. Zo wordt onder andere de KBO als grote organisatie voorgesteld, die veel vertakkingen heeft in Laarbeek en de oudere mens kan helpen bij het oplossen van kleine probleempjes. In de zaal zijn ook een paar mensen, die tot op heden niet veel contact hebben met de buurt, maar nu toenadering zoeken en spontaan hulp krijgen aangeboden.
Terug naar vroeger?
Maar natuurlijk komen er op zo'n bijeenkomst ook problemen aan de orde, die het leefbaar houden van een kern beïnvloeden, maar niet binnen de invloedssfeer van de gemeente vallen. Zo vertelt Rini van Kaathoven, dat hij met lede ogen aanziet, dat het openbaar vervoer in Lieshout steeds minder en duurder wordt. "Ik zou graag met de bus naar het ziekenhuis gaan, als ik daar heen moet. Maar dat wordt door de regering onmogelijk gemaakt. Ik moet wel een beroep doen op anderen, terwijl ik het veel liever in eigen hand houd."
Het is jammer, dat allerlei zaken die al geregeld waren, nu weer worden afgebouwd. We gaan weer terug naar de tijd, dat burenhulp weer noodzakelijk wordt. Misschien moet de Vincentiusvereniging weer nieuw leven worden ingeblazen?
