Geloven in Nederland
In Syrië woonde hij naast een moslimgezin, zelf is hij christen. Hij vertelde me dat zijn buurjongens zelfs hun bloedeigen zus nooit onbedekt zagen. Geen enkele moslimvrouw vertoont zich onbedekt in mannelijk gezelschap, de eigen partner daargelaten. Wanneer die mannen na hun vlucht Europa binnenkomen, worden ze geconfronteerd met vrouwen in soms weinig verhullende kleding. Dan begint de cultuurshock. Voor ons is de persoonlijke kledingkeuze maar één van de vele vrijheden maar voor hen is het allemaal vreselijk wennen.
De uitkomst van het onderzoek door het Sociaal Cultureel Platform toont aan dat Nederlandse moslims veel religieuzer zijn geworden. Niet alleen dragen vrouwen veel vaker een hoofddoek, er wordt frequenter een moskee bezocht en veel meer gebeden. Zou de oorzaak daarvan niet een combinatie van factoren zijn? Het grote cultuurverschil naast het feit dat, vooral de mensen die hier wat langer wonen, zich om de bekende redenen niet langer welkom voelen? Het geloof biedt dan houvast.
Terwijl het Katholieke geloof hier steeds meer is losgelaten, wordt het moslimgeloof hier sterker uitgedragen. In de tijd dat de binding met de kerk nog groot was en dat is eigenlijk nog helemaal niet zo heel lang geleden, was het al wat vrijblijvender. Mijn ouders waren heel gelovig en wij gingen daarom ook met het hele gezin keurig iedere week naar de kerk. Maar verder? Onze 'ramadan' bestond uit het sparen van onze snoep tot Pasen om die dan vervolgens allemaal in één keer naar binnen te schransen. Oh ja, op Goede vrijdag was vlees eten verboden. Zelfs die regels werden geleidelijk steeds soepeler en de interne overtuiging van het nut ervan minder. Ondanks dat denk ik vol bewondering terug aan de kracht die mijn vader tot in zijn laatste uren putte uit zijn geloof.
De moslim heeft een ontzettend sterke band met familie en vrienden en ik zie daar regelmatig de mooie kracht van. De druk op het uitdragen van hun religie is zeker zo sterk. Al sinds de zestiger jaren zijn er, toen nog door gastarbeid, veel moslims verwelkomd in Nederland. Ons chauvinisme voedde de verwachting dat deze mensen hier snel zouden wortelen, vaak is dat gelukt. In veel gevallen is de binding met het thuisland nog heel groot. Je ziet het terug met de Turkse verkiezingen en het WK.
Misschien geen slecht idee om samen te investeren in hun 'geloof in Nederland', zonder dat identiteit verloren gaat.