Wereldpoging biljarten van Sjef Bussers
Redacteur: Jac Babin
Op woensdag 4 februari 1981 deed Sjef Bussers, 46-jarige sluiswachter uit Beek en Donk, een poging om het wereldrecord biljarten te verbeteren. Na 94 uren moest hij opgeven, vanwege een achillespeesblessure. In 177 partijen scoorde Sjef 7594 caramboles! Ondanks het mislukken van de poging een topprestatie. Met de kennis van nu, kijken Sjef en zijn vrouw Annie terug.
Het idee
"Naast voetbal bij Sparta'25, was biljarten mijn grootste hobby", zo begint de 82-jarige Sjef zijn verhaal. "Ik was lid van biljartclub 'Het Sluiske' gevestigd in café 'Sluiszicht' op de Bosscheweg. Ik raakte ervan overtuigd dat ik het staande wereldrecord van 101 uren kon verbeteren. Het aantal uren én het aantal caramboles! We zouden met zo'n actie de clubkas kunnen spekken." "Ik stond er niet helemaal achter", bekent Annie. "Ik vond dat Sjef het zelf maar moest weten. Ik had het druk met onze vier kinderen."
Voorbereidingen
"De vereniging startte de voorbereidingen. Het Guiness Book of Records stelt hoge eisen. Een jury moet er dag en nacht op toezien dat alles correct verloopt. Onze jury stond onder voorzitterschap van gerechtsdeurwaarder Lavrijssen uit Helmond. Allerlei zaken om de kans van slagen zo groot mogelijk te maken werden geregeld", vertelt Sjef. "Mensen voor de massage, tegenstanders, dokter van Oss voor de medische controles, een verslaggever voor het logboek en de publiciteit, Joke en Peter Donker, uitbaters van 'Sluiszicht', zorgden voor het eten. Ja, er was zelfs een paragnost aan het begeleidingsteam toegevoegd in de persoon van J. de Koer!", lacht Sjef.
De recordpoging
"Ik startte die woensdag om 13.00 uur. Op zondag om 20.00 uur moest het wereldrecord in mijn handen zijn! Ik was niet zenuwachtig. In het café heerste een gezellige sfeer. Dag en nacht waren er bezoekers. Telkens kwamen er weer nieuwe tegenstanders opdagen om een potje van vijftig met mij te biljarten. Sparta'25, de dames van onze biljartvereniging, prominenten zoals de burgemeester. De meeste partijen won ik eenvoudig. Na een uur biljarten volgden steeds vijf minuten rust. Op een gegeven moment speelde ik duizend caramboles boven het bestaande wereldrecord!"
De man met de hamer
Op zaterdag kwamen de eerste tekenen van vermoeidheid. Soms miste Sjef onbegrijpelijk, maakte minder grappen en zag soms geen verschil tussen rood en wit. Bovendien kreeg hij steeds meer last van een pijnlijke voet. "Ik zag het groene laken voor mijn ogen golven en het leek alsof er een dikke mist over hing. Op zondagochtend werd de pijn in mijn voet zo hevig, dat dokter van Oss geroepen werd. Andere schoenen en massage hadden niet geholpen. De dokter zette een spuit. Het hielp een tijdje. In overleg met de dokter en mijn oudste zoon, werd de recordpoging om 11.00 uur gestopt. Eenmaal thuis kon ik niet meteen de slaap vatten."
Terugblik
"Ik was niet teleurgesteld, eerder trots op mijn prestatie", zegt Sjef stellig. "Het was een mooie tijd met huldigingen en geschenken. Later wilde ik het nog eens opnieuw proberen." "Maar daar heb ik een stokje voor gestoken", zo valt Annie hem in de rede. "Het laatste stuk was voor mij akelig om te zien. "Als je het nog een keer doet, loop ik weg", heb ik toen geroepen. "Daarom is het er ook nooit meer van gekomen", glimlacht Sjef gelaten.
