Oeps
Een grote sticker prijkt op de groene vuilniszak op de hoek van de straat. 'Oeps' staat erop, met een reden waarom de vuilniswagen deze zak niet meeneemt. Even krijg ik de verleiding om het vieze ding maar mee te nemen, maar verderop zie ik zo al drie andere zakken liggen. Omdat in onze wijk het afval centraal ingezameld wordt voelt eigenlijk niemand zich voor de 'verloren' zak verantwoordelijk. Of wel? De volgende dag is de zak verdwenen en heeft iemand zich over het ontsierende gevaarte ontfermd.
Tijdens de verkiezingscampagnes van de jeugdgemeenteraad is afval een belangrijk thema. Het opruimen van zwerfvuil of het plaatsen van prullenbakken is iets wat regelmatig op de agenda van de jeugdgemeenteraad terug komt. Met schaamrood stamelde ik 'sorry' toen mijn zoontje vanaf de achterbank een standje uitdeelde omdat ik een appelkroosje uit het raam van mijn auto gooide. "Voor de vogeltjes", zei ik nog luchtig, waarna ik een preek kreeg over hoe lang zo'n kroosje erover deed om afgebroken te worden. Diezelfde zoon kwam op een zekere dag thuis met zijn hele fietstassen vol met zwerfvuil. Terwijl hij het triomfantelijk op mijn terras deponeerde was ik niet helemaal in een feeststemming. Ik weet hoeveel een volle container of een ritje naar De Stater kost.
Toch ben ik blij dat wij in Nederland wel degelijk nadenken over ons afval. Het is zeer irritant om je GFT-bakje te openen waarbij de fruitvliegjes je om de oren vliegen, maar ik ben blij dat hier uiteindelijk compost van gemaakt wordt. Ik ben ook blij dat er extra geld gevraagd wordt voor plastic tassen of dat er papieren varianten meegegeven worden.
In Italië struikelden we over afvalbergen die overal op straat lagen. Geen idyllisch plaatje, maar gewoon vies. In Amerika afgelopen jaar werd ik gewoon verdrietig. Wegwerpbestek, -borden, -bekertjes en -rietjes, allemaal los verpakt in nog eens een stuk plastic. Vuilnisbakken zijn in het aanslaggevoelige New York niet te vinden. Wel een aardige straatveger die vriendelijk mijn kinderen bedankte als ze vrolijk een stukje afval in zijn rijdende wagen deponeerden. Een soort vervanger van 'Holle Bolle Gijs'. Helaas is afval daar geen sprookje, maar een nachtmerrie. In een idyllische vijver in Central Park zwommen de vissen letterlijk tussen het wegwerpbestek. Jammer dat ik daar die sticker met 'Oeps' niet kon plakken.