"Hallo met Wim"!
"Het verhuren van een gastenverblijf aan vakantiegasten is voorál hard werken. Wanneer in de vroege ochtend de gasten vertrekken draaien wasmachine en droger overuren en moet het gastenverblijf voor komende gasten weer spik-en-span zijn. Tijdens zo´n wisseldag ben ik niet om áán te zien want dat schoonmaken wil ik perse allemaal zélf doen. Zo weet ik tenminste zeker dat het allemaal picobello in orde is. Komt bij, dat niemand mij hoeft te zien in die poetsvodden". Alhoewel!
Zo had ik weer eens een "wisseldag". De nieuwe gasten zouden in de middag arriveren en ik zat lekker op schema toen mijn mobiel rinkelde met "nummer onbekend". In de veronderstelling dat mijn nieuwe gasten mij iets wilden mededelen nam ik snel mijn smartphone en hoorde: "Hallo met Wim"! Niet bepaald de stem van mijn broer Wim: "Met Wim Daniels"! Uhhhmmm… BN'er Wim Daniels? Wie kent hem niet? Als ik me niet vergis houdt deze schrijver/spreker/acteur/fietser/taalkundige en voormalig dorpsgenoot de naam Aarle-Rixtel hóóg. Ik zie tenslotte zijn olijke snoet met enige regelmaat op TV bij Spijkers-en-Koppen, Pauw&Witteman, Pauw of andere programma´s. Komt bij dat ik diverse boeken van hem heb (gelezen). Vanwaar het genoegen? "Ik stond zojuist voor jouw poort maar je bent waarschijnlijk niet thuis". Dat berustte op een vergissing. Mijn elektrische bel houdt namelijk van een langdurige Spaanse siësta en de koperen bel van de Aelese-klokkengieterij had hij blijkbaar niet zien hangen. Ik verzocht hem om te keren waarna ik hem opwachtte bij mijn poort (in mijn poetsvodden… whaháááhhh)…
Een bekende kop hebben heeft zo zijn voor- en nadelen. Op een terras in het nabijgelegen Jalón/Xaló werd Wim herkend. Die alerte persoon verwees hem naar mij omdat hij ooit op TV had begrepen dat Wim uit Laarbeek kwam. Van Anne Wittebol uit Laarbeek had Wim echter nog nóóit gehoord maar het maakte hem nieuwsgierig. Hij was met zijn echtgenote op vakantie in de Jalónvallei (waarin ik woon), dus er was voldoende tijd om dát eens uit te vogelen. Toen hij mij zag kon hij dat niet rijmen. Anne Wittebol is ook totaal verschillend van mijn jeugdnaam Annie Aarts. Wim en ik kennen elkaar vanuit onze geboorteplaats en zijn ongeveer van dezelfde leeftijd. Gelukkig had hij mijn stukjes in DeMooiLaarbeekKrant nooit gelezen (al weet hij dat ik daar regelmatig in schrijf), want mijn AarleRixteliaans-Nederlands is voor een Neerlandicus een ratjetoe. Natuurlijk was ik zeer vereerd dat hij met zijn echtgenote bij mij op de koffie kwam en ja… net zoals alle andere BN'ers die hier op bezoek waren moest er een foto worden gemaakt (met poetsvodden en al)! Ik heb Wim wél duidelijk gemaakt dat hij een volgende keer bij Finca-Erbalunga hoort te logeren zoals veel Laarbeekers dat al eens hebben gedaan. Ik heb van zijn bezoek genoten. Hasta la próxima vez…
Adios! Ik groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com
