Loopje
Ik zit in de wachtruimte van de poli-oogheelkunde. Jaarlijkse controle. Ziet uw columnist het nog wel scherp? Keurig op tijd heb ik me bij de balie gemeld. "U wordt zo geroepen", zegt de baliemedewerkster.
Ik verveel me rot. De lectuur op tafel interesseert me geen reet. Vanuit de verte klinkt een klikklakkend geluid. Het komt dichterbij. Het is een ritmisch geluid: klikklakklikklak klikkerdeklikklak… Het zijn voetstappen van een dame op hoge hakken. Eenmaal dichterbij, een mooie dame. In míjn VISIE op vrouwvolk, een oog-ver-blin-dend mooi exemplaar! Met mijn ogen is blijkbaar niks mis, stel ik tevreden vast. Ze drukt een dossiermap tegen haar borst. Mijn dossier? Ze kijkt heel gewichtig. Minzaam knikt ze naar het zwijgende volk in de wachtruimte. Haar manier van lopen straalt ernst uit, klikklak…, vastberadenheid, klikkerdeklik… en verantwoordelijkheid, klikklak… Ze heeft een schitterend loopje. Bij de deur van de spreekkamer van de oogarts stopt ze. Ze geeft een vluchtig klopje op de deur. Meteen gaat ze naar binnen. Na een tijdje gaat de deur van de spreekkamer open. Ik veer hoopvol overeind. Ben ik aan de beurt? De vrouw verlaat de spreekkamer. Het dossier heeft ze niet meer bij zich. Langzaam sterft het geluid van haar voetstappen weg in de verte, klikklakkl…
Opnieuw gaat de deur van de spreekkamer open. De dokter roept mijn naam. Ein-de-lijk! Hij valt meteen met de deur in huis. "Uw ogen zijn prima!", zegt hij geruststellend. "Wat u echter mist is een speciale kijk op de dingen, VISIE. In mijn visie zou u zomaar een schrijver kunnen zijn van kleurloze columns…, in één of ander huis-aan-huisblaadje", verduidelijkt hij. "Het spijt me, ik kan u niet aan visie helpen." Sprakeloos luister ik naar de spijkerharde diagnose. Zelfs mijn eigenwijsheid laat me deze keer volledig in de steek. Leg aan een oogarts maar eens uit dat hij het het echt niet goed ziet! Op hoge poten verlaat ik de spreekkamer. Op de gang hoor ik vanuit de verte klikklak, klikkerdeklikklak… Onwillekeurig neem ik dat ritme over. Ernstig, klikklak! Vastberaden, klikkerdeklik! Verantwoordelijk, klikklak! Hoezo geen visie? Die dokter kan, wat mij betreft, de pot op!
Hij dacht zeker een loopje met mij te kunnen nemen?