Indrukwekkende herdenking Laarbeekse Veteranen
Tekst: Jac Babin
Foto's: Joost Duppen
Laarbeek - Laarbeekse Veteranen vierden zaterdag 10 november hun jaarlijkse veteranendag. In de ochtend een sfeervolle en indrukwekkende herdenking in de hal van het gemeentehuis. In de middag, een reünie in café-zaal De Tapperij. Dit is, in een notendop, de invulling van de Laarbeekse Veteranendag.
Grote opkomst
Langzaam stroomt de hal van het gemeentehuis vol. Veel mannen op leeftijd. Sommigen in militair tenue, anderen in burger. Burgemeester en wethouders zijn voltallig aanwezig. Een teken dat de gemeente Laarbeek er alle belang aan hecht om haar Laarbeekse veteranen de erkenning te geven die ze verdienen. De sfeer is ontspannen, de koffie voortreffelijk. Op de achtergrond de stemmige klanken van het Salonorkest Prelude. De gemeente Laarbeek organiseert deze herdenking in samenwerking met het bestuur van de Laarbeekse Veteranenvereniging.
De Veteranenvereniging
De Laarbeekse veteranenvereniging telt volgens secretaris Frans van den Heuvel om en nabij de 80 leden. Vroeger waren het nagenoeg alleen ex-militairen die betrokken waren bij oorlogshandelingen in- , of vlak na de Tweede Wereldoorlog. De meeste mensen denken dan aan de inzet van militairen destijds in Nederlands Indië en Nieuw-Guinea.
Tegenwoordig is het begrip veteraan veel breder omdat er ook Nederlandse militairen uitgezonden werden naar Afghanistan, Mali, Libanon, Turkije, De Sinaï, Cyprus, Bosnië, Jordanië, de Golfstaten, Cambodja, Korea, Kirgizstan, Kosovo, Macedonië… "Helaas is de aanwas van veteranen uit jongere missies gering", vertelt Frans. "Tel daarbij op, dat de leeftijd van onze Indië- en Nieuw- Guineagangers inmiddels méér dan respectabel is.
Sprekers
Als iedereen gezeten is, volgt een welkomstwoord van voorzitter Pellegrino. Daarna volgt een kort, maar welgemeend woord van burgemeester Frank van der Meijden. De burgemeester is trots op veteranen die zich enthousiast en loyaal hebben ingezet onder uiterst moeilijke omstandigheden. "Vaak kwamen ze terug, niet zichtbaar gewond, maar met herinneringen in hun hoofd, die onrust, stress en angst veroorzaakten (PTSS)." Onrust en stress die door het thuisfront niet altijd werd erkend en die maatschappelijk functioneren in de weg stonden. Trots is de burgemeester op het bestuur van de Laarbeekse Veteranenvereniging, dat zich actief inzet om daar landelijk iets aan te doen.
Luitenant Kolonel Jan Smit, humanistisch raadsman geeft 'zijn herinneringen in sepia', geur en kleur. Saamhorigheid, kameraadschap zorgen voor een levenslange band tussen veteranen. Maar ook de nare herinneringen blijven vaak levenslang doorzeuren. Hij spreekt de hoop uit, dat "deze herdenking erkenning zal betekenen voor u allen."
De herdenking
Indrukwekkend is het als Nick Heesakkers, de Reveille aan de doden blaast op zijn trompet. Iedereen gaat staan en blijft staan tot alle 183 namen van overledenen zijn voorgelezen. Het is doodstil in de hal van het gemeentehuis. Veel militairen staan stram in de houding. Tegelijkertijd aan deze ceremonie wordt ook een krans gelegd op het ereveld van Candi, Semarang Indonesië. Tijdens de zogenaamde rozenceremonie wordt aandacht geschonken aan vier leden die het afgelopen verenigingsjaar zijn overleden. Hun namen worden eveneens voorgelezen.
Tot slot blaast Nick Heesakkers The Last Post en zingen de aanwezigen het Wilhelmus onder begeleiding van het Salonorkest Prelude. Het was een indrukwekkende herdenking!
Reünie
De reünie in De Tapperij is volgens secretaris Frans van den Heuvel altijd heel gezellig. Voormalig bestuurslid Jan van den Boogaard vertelde tijdens de reünie het verhaal van de tien Laarbeekse Nieuw Guineagangers, compleet met foto's. Traditioneel werd de Laarbeekse Veteranendag afgesloten met een Indisch buffet.
