Sinterklaas
Er brak weer een spannende tijd aan. Vorig jaar wilde Siem nog niets weten van Sinterklaas. Huilend viel ie bij zijn moeder in de armen toen Sinterklaas iets aardigs tegen hem wilde zeggen. Het enige wat leuk aan de intocht was, waren de snoepjes die de echte zwarte pieten ruimschoots kwamen geven. Nu was Siem inmiddels drie jaar en een paar maanden dus het was afwachten op zijn reactie. Siem volgde al trouw dagelijks het Sinterklaas journaal en we moesten al liedjes met hem meezingen. Eindelijk was het zover dat Sint arriveerde met de boot aan het kanaal. Maar wat duurde dat wachten lang. En dan nog al die toespraken. Siem en andere kindjes stonden ongeduldig te wiebelen onderwijl angstvallig een papa of mama vasthoudend. Na een half uur kou kleumen begon de auto van Sint te rijden en kwamen er vrolijke pieten aan gesprongen, gehuppeld of met zwemuitrusting aan. Siem durfde al zijn zakje open te houden om pepernoten te incasseren. Hij werd door de pieten ruimschoots voorzien van snoepgoed en daar kwam Sinterklaas aan. Nu heb je een geluk, Sinterklaas onthoudt alles. Zijn mama ging een poging wagen om bij de auto te komen en warempel, Sint herkende Siem nog van vorig jaar. "Eens even kijken of het nu beter gaat dan vorig jaar", mompelde Sint. Siem was helemaal niet meer bang. Vrolijk gaf hij Sint een hand. Daags erna kwam Sint al bij de buurtvereniging. Siem was zo geobsedeerd door de Sint dat er nog geen verschil te zien is voor hem. "Heb jij geen luier meer aan Siem", vroeg Sint. "Ik ben toch geen baby meer", zegt Siem ad rem terug. Ofschoon Siem al een aantal maanden helemaal droog was, begon de spanning nachts toch weer parten te spelen. Soms weer tussen papa en mama slapen, dat gaf toch wat meer veiligheid. En drie weken vol spanning kunnen lang duren. Op een ochtend komt hij boven bij het bed van zijn ouders, zijn gezicht vol chocolade en zegt: "jullie hoeven niet naar beneden te komen hoor". Een paar dagen later hoort zijn papa de keukenkast geluid maken. Stil volgt hij zijn zoontje met een camera. Siem had een trapje bij de kast gezet en sloop stilletjes met chocola naar de bijkeuken. Hier staat een grote schuifkast waar hij onder in ging zetten en de deur weer netjes dichtschoof. Zijn gezichtje was de onschuld zelve. Maar goed dat het weer een jaar duurt voordat Sint terugkomt.