Het geheim van Kerstmis bleef geheim in Ons Tejater
Voor een matig gevulde zaal trad 'The Dutch Show Company' op zaterdag 22 december op in Ons Tejater in Lieshout. In de aankondiging werd een gebeurtenis in het vooruitzicht gesteld van een dorpje Whoville en personages zoals Mr. Scrooge en het meisje van de zwavelstokjes en zelfs ook nog Grumbles. Mr. Scrooge stond aan de ingang van de zaal maar van de rest van het verhaal heb ik niet veel mee gekregen. Het kwam niet echt uit de verf. In het begin dacht ik in een kindervoorstelling terecht gekomen te zijn. Er was een mengelmoes van personages in de meest vreemde kledij, maar gelukkig werd er gezongen. Wel was ik blij toen het gillende kinderliedje afgelopen was. Maar er werd ook goed gezongen. Veel kerstliederen passeerden de revue. Zowel Amerikaanse als Duitse. De zaal zong mee met de liedjes die bekend zijn. Toch bleef het een vreemde combinatie. Het ene moment zongen we Brandend Zand van Anneke Grönloh en het volgende moment zongen we samen Stille Nacht. Ondanks dat genoten de meeste aanwezigen van dit allegaartje. Tijdens het zingen werden marshmallows rondgedeeld en in de pauze kerstbonbons. Na de pauze gingen ze helemaal los met een nonnenact. Er werd zowaar een polonaise uitgevoerd op de tribune. Nog nooit vertoond in Ons Tejater. Intussen begonnen we te wennen aan de personages. Er werd zeer goed gezongen, al was de muziek erg hard in verhouding tot de zangstemmen. Er was veel interactie met de zaal. Een 90-jarige mevrouw op de eerste rij werd het podium opgehaald en zij kreeg een daverend applaus voor haar optreden met Brandend Zand. Aan het einde verscheen de Kerstman en samen met de rest van de groep werden nog wat liedjes gezongen. Er was zowaar een toegift. Al met al heeft het publiek zich wel vermaakt denk ik, maar een vreemde voorstelling was het wel.
Nelly de Groot-Cooijmans