Meidendag
"Lekker met de meiden, meiden, meiden", schalt het door het huis. Dochterlief zingt luidkeels het nummer dat door zoonlief is voorgezet. Ik had nog zo voorzichtig 'vriendinnendag' in de agenda gezet. Ooit noemde ik het zonder gêne 'meidendag' maar nu we allemaal tegen de vijftig lopen worden er thuis andere namen aan onze jaarlijkse bijeenkomst gegeven.
We kennen elkaar al vanaf de brugjaren van de middelbare school. Vriendinnen van vriendinnen die met een groepje van ongeveer tien allerlei activiteiten ondernamen. Bij sommigen zat ik in de klas, anderen trof ik tijdens de pauzes om effe lekker bij te kletsen. Zoals veel leeftijdsgenoten gingen we samen op tienertoer. We maakten er een sport van om voor elkaar met voordeelbonnen cadeautjes van pretparken te krijgen en maakten met wegwerpcamera's foto's van knappe jongens in de trein. Echte puberstreken waar we ons nu soms voor schamen. Ook toen de eerste vriendjes in het spel kwamen en andere opleidingen gedaan werden bleef de vriendschap bestaan. Uit die tijd komt ook het begrip 'meidendag'. We gingen met de meiden een dagje of weekendje weg, zonder onze vrienden.
Mijn wijze schoonmoeder moest er altijd om lachen en zei: "Deze contacten moet je koesteren. Dit zijn mensen in dezelfde levensfase. Die heb je nodig want ze maken hetzelfde mee als jij." En wat had ze gelijk. Na de vriendjes kwamen de huwelijksaanzoeken, vrijgezellenfeesten en trouwerijen. Kinderen bleven ook niet lang uit. Van baby's tot pubers, al deze fases passeren we samen. Met daarin alle perikelen die levensfases met zich meebrengen. Van luieruitslag tot wel of geen alcohol. Alle onderwerpen komen regelmatig ter sprake.
Naast het vieren van 12,5 jarige bruiloften en mannen en die Abraham zien, is er nog een ander aspect van ons leven aangebroken. Het delen van zorgen over gezin, ouders of gezondheid. We worden ouder en het zorgeloze bestaan wat we als meiden hadden lijkt iets uit een ver verleden. Daarom heb ik, denk ik, moeite met de term 'meidendag'. Ik ben een vrouw, geen meisje en zeker geen meid meer. Maar het gevoel van weemoed naar vervlogen tijden, toen we nog jong en onbezonnen waren, wordt overgenomen door een warm gevoel. Een heerlijke 'meidendag' waarin we lekker eten, ongecompliceerd iets onbenulligs doen en kletsen 'met de meiden, meiden, meiden'.