Ineke Coppens
Ineke Coppens Foto: Marcel van de Kerkhof (B&D)

Ineke Coppens

Tekst: Marie-Christine van Lieshout
Foto: Marcel van de Kerkhof (B&D)

De kerk van Aarle-Rixtel steekt prachtig af tegen de staalblauwe lucht. Vanaf hun appartement op de Heindertweg kijken Frans en Ineke Coppens prachtig weg over de velden en het dierenpark. Een gesprek met de kordate Ineke (64), die trouwde met de Lieshoutse Frans en daarna haar Helmond verliet. Maar, eens een Helmonder, altijd een Helmonder.

Nu neergestreken in Aarle-Rixtel?
"Waar mijn huis staat is mijn thuis. Samen met Frans heb ik het fantastisch. We woonden 34 jaar fijn in Lieshout en nu in Aarle-Rixtel. Helmond is een geweldige stad waar ik de eerste jaren van mijn leven door mijn moeder ben opgevoed. Ik was vijftien maanden oud toen mijn vader met de auto te water raakte. Op weg naar een voetbalwedstrijd kwam hij samen met drie andere mannen om het leven. Diezelfde dag brandde in Helmond ook Hotel Lambert af. Daar waren twee doden te betreuren. 1956 was een rampjaar voor de stad."

Samen met je moeder moest je verder.
"Vrolijk ging ik door het leven. Mijn vader herinner ik me niet. Wel mijn tweede en derde vader. Mijn moeder is drie keer weduwe geworden. Mensen die in je hart zitten vergeet je nooit. Zelfs nare ervaringen hebben een positieve kant. Ons gezin was hecht, al heb ik twee zusjes van twee verschillende vaders. Mijn tweede zusje is helaas ook overleden, maar ik ben zo dankbaar dat ik een warm contact met haar dochters en haar vier kleinkinderen heb. Bij mijn vijftien jaar jongere zusje vervul ik nog regelmatig de moederrol."

Door alle ervaringen heb je je kunnen aanpassen?
"Ervaringen maken je rijker. Dat kwam in mijn werk van pas. 22 jaar werkte ik voor Laura Ashley. Werken met mensen interesseert me uitermate. Ik begon als leidinggevende in het naaiatelier in Helmond en kwam uiteindelijk terecht in de commercie. Voor die baan reisde ik heel Europa af. Ik was de spin in het web. Mijn technische achtergrond van het naaiatelier was een groot voordeel. Na de zevende reorganisatie werd ik zelf op straat gezet. Daarna ging ik voor Beltone, gehoortoestellen van Philips, werken. Na zeven jaar verruilde ik die functie voor een baan bij Viaviela in Lieshout. Ik had er wel voor gezorgd dat ik na de tijd bij Laura Ashley minder ging werken. Nog zestien jaar heb ik leuke dingen met mijn moeder kunnen doen."

Geen type om thuis te zitten?
"Genoeg te doen en te organiseren. Frans en ik hebben lange tijd bij de tennisverenigingen De Raam en 't Slotje gezeten. We hebben de Laarbeekse golfkampioenschappen opgezet en tien jaar lang georganiseerd. Verder ben ik vrijwilliger op de golfbaan Stippelberg en in het museum op het Kasteel Helmond. Voor sommigen gewoon een kasteel. Die realiseren zich niet dat dit de grootste waterburcht van Nederland is. Vanuit de hele wereld komen mensen kijken. Leuk is het als kinderen met een lampje de donkere gangen ingestuurd worden. Spannend en leerzaam tegelijk. Aan het einde van de tocht worden ze natuurlijk tot ridder geslagen. Nu Frans ook thuis is hebben we tijd om allemaal leuke dingen te doen. De reisfolders liggen al klaar."

Ineke geeft de pen aan Frans Kooijmans uit Lieshout. Over vier weken leest u zijn verhaal in DeMooiLaarbeekKrant.