Frans Kooijmans
Tekst: Dieuwke Kommerij
Foto: Marcel van de Kerkhof (B&D)
Het lijkt alsof de koekjes bij de koffie, de 'kletskoppen', speciaal gekocht zijn. Niets is minder waar, want de kleinzoon van Frans Kooijmans (67) is er gek op. Frans is getrouwd met Mieke – een echte Slegers – en woont in Lieshout. Samen hebben ze twee zonen, Rob en Paul, een kleinzoon van ruim drie en een kleindochter van een half jaar.
Frans, de pen is voor jou. Is er iets wat je sowieso graag kwijt wil aan deze krant?
"Ja, daarover hoef ik niet lang na te denken. Dan gaat het over de wandeltocht die ik samen met Toon van Berlo uit Lieshout en Frans Jonkers uit Loon op Zand gemaakt heb. Een tocht van 1120 kilometer die we gestart zijn op 7 juni 2012. En vijfenhalve week later, op 14 juli om precies 14.30 uur, kwamen we aan in Kals am Grossglockner. Precies volgens mijn planning. Jettie, de dochter van Toon, had het idee om een goed doel te koppelen aan onze tocht. Dat hebben we ook gedaan door geld in te zamelen voor een rolstoelfiets. Die is gebruikt voor Laurens en later cadeau gedaan aan Het Laarhuys."
Waarom ging jullie wandeltocht eigenlijk naar Kals am Grossglockner?
"Mieke en ik, gaan daar al vijfentwintig jaar heen op vakantie en zijn bekend daar. Toen Toon, Frans en ik daar aankwamen na onze tocht werden we zelfs onthaald door de burgemeester en haalden we de plaatselijke krant. Van de kastelein van de dorpskroeg kregen we een vat bier. Die zou ik krijgen als ik de tocht werkelijk gelopen had. Die tocht; het gevoel van vrijheid, vond ik het mooiste. In de acht maanden ervoor had ik onze tocht op de gps volledig in kaart gebracht en tijdens de tocht had ik een hulptroep in Lieshout: Peter Jonkers. We gaven hem elke dag om twaalf uur onze locatie door en Peter zocht dan naar overnachtingsmogelijkheden. En wat waren we dan blij als we weer op de eindbestemming waren en een pilsje konden vatten. Later ben ik met Mieke terug geweest naar al die plaatsen."
Dat maakt me nieuwsgierig naar Mieke. Waar heb je haar ontmoet?
"In zaal Slegers tijdens het dansen. Op die hit van Peter Maffay: 'Du'. Ik vond Mieke eigenlijk te jong. Ze was veertien en ik vijf jaar ouder. Ik dacht: 'Ik wacht tot ze een jaar of achttien is'. Bovendien had ik al verkering met een ander. Tot die avond waarop ik tegen haar zei: 'Vanavond waag ik veel', de verkering uitmaakte en Mieke bekende dat ik eigenlijk verkering met haar wilde. 'Dat is goed' zei ze. 'Maar dat moet je wel even aan ons pap vragen'. En pa Dorus zei: "Als jij op tijd een potje bier vat en goed voor haar zorgt, dan mag jij verkering met Mieke." Vanaf 15 februari 1976 hebben Frans en Mieke dus verkering, waarvan nu zevenendertig jaar getrouwd.
Hoe ziet je leven er nu uit?
"Nadat ik ziek werd, hebben we ons huis verkocht en wonen we hier. Vroeger werkte ik als aannemer en nu help ik Paul die als ZZP'er in de bouw werkt. Op dinsdag en woensdag passen we op de kleinkinderen. Daarnaast gaan we graag op vakantie met de camper. Ook heb ik veel vrienden al wandelend ontmoet. In mei ga ik met een stel Volendammers op pad. Het vakantiehuis is al geregeld. Ik ben gewoon graag bezig", besluit Frans.
Frans geeft de pen door aan Jo van Uden in Mariahout. Over twee weken leest u haar verhaal.