Kleien

Afgelopen week moest ik 's ochtends oppassen. 's Ochtends oppassen betekent dus niet 'chips-eten-op-de-bank-voor-de-tv'-oppassen, maar is het oppassen waarbij je kinderen dus daadwerkelijk bezig gaat houden met allerlei spelletjes en zo. En dat terwijl je nog maar net wakker bent, omdat de normale tijd waarop je opstaat meestal pas rond het middaguur is, zeker na zo'n carnavalsweek.

Om half negen 's ochtends was ik, met nog halfdichte ogen, al druk bezig met de kinderen bezig houden. Al het speelgoed uit de kast gehaald en binnen vijf minuten was de vloer van de woonkamer een gekleurde boel, waar je bij iedere stap goed moest kijken of je nergens op ging staan.

Na een halfuurtje besloten de kleintjes dat ze wilden kleien, iets waar ik ook wel zin in had. De kleispullen werden voor de dag gehaald en op de keukentafel geïnstalleerd, waarna mijn oppaskinderen druk bezig waren met kunstwerken te maken met de klei.

Door het kleien kwamen er herinneringen boven van vroeger, van toen ik nog een klein meisje was. We kleiden op de peuterspeelzaal en in groep 1 en 2. Toen was er zo'n vage, grauwroze klei, of het was blauw. En dat er een vloerbedekking was, waar nog wel eens wat klei op kwam, die er dan moeilijk uitging. Door de jaren heen zijn er veel vlekken van de klei op gekomen. Met kleien kwam er een hoop van dat spul onder je nagels terecht. Met nagelbijten had je dan opeens klei in je mond, bah. Iets wat absoluut niet mocht met kleien was de verschillende kleuren door elkaar mengen. Want als dat gebeurde, kon dat nooit meer terug. Uiteindelijk zijn toch wel een paar kleikleuren met elkaar vermengd geraakt en dat werd dan zo'n prachtige bruine homp.

Die bruine hompen gebruiken we trouwens nu op school, voor beeldende vorming, maar ik kan er niet echt mee omgaan. Alles wat ik klei gaat kapot, of geeft uiteindelijk een compleet resultaat dan wat de bedoeling was. Ooit heb ik een schaal gemaakt, in de eerste klas. Toen we hem mochten presenteren, is hij die dag kapot gegaan. Want als die klei droogt en je kunstwerk is niet stevig genoeg, is er een grote kans dat je kunstwerk sneuvelt. Allerlei kleine uitsteekseltjes waren eraf gevallen, waardoor onze schaal meer iets weghad van een bruine, hele onbruikbare helm.

Gelukkig is dat niet gebeurd met de kunstwerkjes van mijn oppaskindjes, maar dat was ook met speelklei. Die prop je uiteindelijk bij elkaar en dan maak je er iets nieuws van. Overigens zijn er wel een paar kleuren vermengd geraakt, en daar was hij weer, die prachtige, heel herkenbare, grauwroze kleur.