"Tring, tring! Een McFlurry alstublieft!"

Laatst ging ik met Hemelvaart naar een vriendin. Hemelvaart is echt zo'n feestdag waarop niemand echt weet wat het inhoud, maar iedereen gewoon blij is dat het weekend vier in plaats van twee dagen duurt. Vier dagen weekend mag overigens wat mij betreft wel de norm worden, maar helaas bepalen pubermeisjes van zestien dit niet.

Ik had dus afgesproken met twee vriendinnen van mij. We hadden trek, dus besloten we naar de McDonalds te gaan. Het idee om met de fiets door de McDrive heen te gaan werd geboren. Het zusje van een mijn vriendinnen was bang dat we opgepakt zouden worden. "Is dat niet illegaal om te doen dan?" "Nee joh, dat hebben we zo vaak gedaan met de scouting", zei A. Leuke toevoeging hieraan was dat mijn moeder het ook een paar keer met de scouting heeft gedaan toen ze jonger was.

Mijn scouting had gewoon een scheldpotje dat gedurende het kamp gevuld werd. Als je schold, moest je betalen. Aan het einde van het kamp reden we langs de McDonalds en mocht iedereen iets uitkiezen, dat werd betaald uit de pot. Maar wel gewoon in het restaurant en niet via de McDrive. En we waren ook niet met de fiets.

Wij gingen wel met de fiets. Eerst reden we naar een intercom die het niet deed, dus moesten we een rondje fietsen. Daar ontdekten we dat ze geen chocolademilkshakes hadden, dus toen werd het een chemische bananenmilkshake voor mij. Terwijl we daar met z'n drieën onze bestelling doorgaven ("Anders nog iets?" "Ja, doe maar kipnuggets. En een kleine portie friet. En fritessaus."), kwam er een auto aanrijden. De bestuurder kon haar lach niet inhouden. Bij het wachten op ons eten, stond ze achter ons met de auto en was ze aan het facetimen.

Na ons eten in ontvangst te hebben genomen, besloten we op het terras van de McDonalds te gaan zitten. Toen ontstond het briljante idee om op onze Snapchat story te plaatsen of mensen getrakteerd wilden worden. Helaas reageerde niemand, behalve twee mensen die op vakantie waren en we waren niet van plan helemaal naar Duitsland te fietsen. We besloten aan een klasgenootje te vragen of zij wilde, want ze had ons immers eerder die dag geholpen.

Dit keer bestelden we gewoon in het restaurant, zochten de route op via Google Maps en vertrokken toen naar haar huis. Enigszins verbaasd, maar zeker blij, nam ze de BigMac aan. Ik weet nog steeds niet waar Hemelvaart eigenlijk voor dient, maar voor mij is het voortaan gewoon de dag waarop we met de fiets door de McDrive gaan en McDonalds bezorgen aan behulpzame klasgenootjes.