Bier, boer, water en genieten tijdens gerstborrel
Tekst: Martin Prick
Foto's: Joost Duppen
Aarle-Rixtel - Vertegenwoordigers van Royal Swinkels Family Brewers (Bavaria), de gemeente en agrariërs komen voor de zevende keer bijeen om de samenwerking te vieren. Jaarlijks telen zij speciaal gerst op Laarbeekse landbouwvelden, dat geschikt is om er Swinckels bier van te maken.
Het stuk landbouwgrond tegenover De Brabantse Kluis is het toneel van het treffen van vertegenwoordigers van de drie groepen. Op het terrein wordt namelijk het gerst vandaag geoogst om in het kader van het project 'Boer Bier Water' te worden verwerkt tot bier. Geert Migchels is aanwezig, omdat de te oogsten gerst op zijn land staat. Eigenlijk heeft hij twee petten op, want herberg De Brabantse Kluis is zijn eigendom. "Hier komt eigenlijk alles samen", legt Geert uit, "De gerst wordt verwerkt tot bier. Een bijproduct van het brouwproces, het bierbostel voeder ik op aan mijn koeien en het bier wordt door de klanten van de herberg gedronken."
Er wordt door de aanwezige landbouwers op een zo duurzaam mogelijke manier geproduceerd. Ook Kees Huijbers, die pas dit jaar voor het eerst gerst heeft geplant, vindt het een heel avontuur, dat hij is begonnen. "Eerst hebben we een z.g. peilgestuurde drainage aangelegd onder het land, zodat het schone kanaalwater de wortels van de planten kan bereiken. De soort gerst die er dan gaat groeien, wordt geadviseerd door de brouwerij en ook regelmatig gecontroleerd. Pas als het juiste eiwitgehalte is bereikt, niet te laag, maar ook niet te hoog, kan het worden gebruikt voor bier." De heer Van Iersel van Bavaria legt uit, dat een bepaald eiwitgehalte noodzakelijk is voor een goede schuimkraag.
Genieten
Zoals bij de meeste inwoners van Laarbeek bekend, grenst De Brabantse Kluis aan het klooster van de zusters van het Heilig Bloed. Als er in de buurt iets te doen is zijn ze graag van de partij. Daarom komen diverse religieuzen kijken naar wat er te doen is. Ze laten zich het vers getapte Swinckels Bier goed smaken. Een van de hooibalen, opgesteld als een soort zitbank wordt direct door een niet meer zo goed ter been zijnde zuster ingenomen als zitplaats. De fototoestellen klikken als zij doodgemoedereerd van een flesje alcoholvrij bier geniet. Walter van Kessel bedient de tap en benadrukt, dat het tappen in de buitenlucht een hele kunst is. "Vooral het glas moet goed koud en nat zijn, want anders houd je geen schuimkraag", legt Van Iersel op een kundige manier uit.
Goudgeel
Intussen is Pieter Swinkels gearriveerd om een korte toespraak te houden, waarin hij over de samenwerking met de boeren en de gemeente de loftrompet steekt. Hij ziet, dat er na de 7 sobere beginjaren van het project er nu een aantal goede jaren aan komen, waarin de opbrengst prima zal zijn. "We zijn gegroeid van 20 hectaren in het begin naar 95 hectaren gerstland nu. We vinden het belangrijk, dat we ook de komende jaren op een goede samenwerking kunnen rekenen." Dan komen bij de bestuurder de nostalgische gevoelens naar boven. "Tegenover mijn huis zie ik de gerst groeien. In het begin een aarzelende groene plant, die weldra de goede hoogte bereikt. Dan, in een tijdsbestek van een paar weken, verandert deze groene wei in een goudgele wuivende aren-zee". In de gesprekken met de meeste bezoekers is er nog een ander voordeel van de samenwerking tussen de groepen te bespeuren: het aanplanten van veel gerst is namelijk een stap terug naar een tijd, waarin goudgeel de meest voorkomende kleur was op de landbouwgrond. Want, zeg nou zelf, wat is er mooier dan de goudgele Swinckels-kleur, die terugkeert op de Brabantse akkers.
