Dementie
Deze week, op 21 september, is het weer Wereld Alzheimer Dag. In het kader daarvan is me gevraagd om nog één keer een column te schrijven voor het speciale katern…en dat doe ik natuurlijk graag. Behalve dat ik beroepsmatig heel veel met dementie te maken heb, ben ik ook als mantelzorger betrokken geweest bij dementie, omdat ons mam hieraan leed. Zij had geen Alzheimer, de meest voorkomende vorm, maar vasculaire dementie. Hierin staat niet persé het geheugenverlies op de voorgrond…en dat hebben we gemerkt, ze onthield nog heel erg veel.
Ik ga geen cijfers noemen, die zullen vast volop terug te lezen zijn in de overige artikelen en interviews. Het lijkt er in ieder geval wel op dat steeds meer mensen ervan doordrongen zijn dat deze ziekte heel veel mensen direct of indirect treft, met alle gevolgen van dien. Nog steeds hebben veel mensen die dit overkomt de neiging om het weg te stoppen…het lijkt nog steeds een taboe alhoewel ik het idee heb dat het steeds minder wordt. Het is ook geen schande, je hebt de pech dat het je overkomt en daar zul je op de één of andere manier mee moeten dealen. Actief blijven, gezond blijven eten, geheugentraining en zoveel mogelijk bewegen zorgen ervoor dat je het ziekteverloop wat kunt vertragen, genezen gaat helaas nog steeds niet.
Heel veel mensen die nog in het beginstadium van dementie zitten wonen gewoon thuis en maken deel uit van de samenleving en dat is goed. Zolang mogelijk mee blijven doen, eventueel met wat kleine aanpassingen, zorgt ervoor dat je zinvol bezig blijft en dat je je nog steeds waardevol voelt. Het is dan fijn dat steeds meer gemeenten Dementievriendelijk zijn of willen worden, Laarbeek is er daar eentje van. Ik heb dat proces van dichtbij mogen meemaken, was zelfs één van de ondertekenaars van het convenant en ook van dichtbij betrokken bij de realisatie van het toneelstuk Zoeken (wat was dat een ontzettend groot succes….zo'n goed stuk met zo'n fantastische spelers) en de eerste dementievriendelijke dag Laarbeek in 2017.
Zoals ik al eerder noemde, de meeste mensen met dementie wonen nog gewoon thuis. Zorg er met zijn allen voor dat dit veilig kan. Let een beetje op elkaar en als het nodig is schroom niet om hulp te vragen aan anderen of gebruik te maken van technologie zoals een seintje als iemand 's nachts het huis uit dreigt te gaan of een GPS systeem meenemen als het niet altijd meer lukt om de weg terug te vinden. Ook kan technologie in gezet worden om de dagstructuur te behouden of ervoor te zorgen dat medicatie op tijd wordt ingenomen.
Dementie is nog niet te voorkomen en niet te genezen, dus zit er niets anders op dan met elkaar ervoor te zorgen dat mensen die dit overkomt zo goed mogelijk hiermee vooruit kunnen.