"Pak ze aan de hand en ga mee in hun belevingswereld"
Tekst: Mariëlle de Beer
Beek en Donk – Ton en Marianne Gijsberts (TON Projectstoffering) verloren allebei hun moeder aan de gevolgen van de ziekte van Alzheimer. Ze maakten van heel nabij mee hoe Alzheimer niet alleen de patiënt zelf treft maar iedereen om die persoon heen 'een beetje ziek maakt'. Op zoek naar ondersteuning kwam het Alzheimercafé en daarmee Alzheimer Nederland op hun pad. Een kleine inkijk in een persoonlijke zoektocht en de ervaringen die zij opdeden.
Geleidelijk proces
"Achteraf denk ik dat ons moeder al veel langer ziek was", vertelt Ton. "Ons moeder was vrij nuchter en niet echt aanhankelijk. Met het klimmen van de leeftijd, kwam ze steeds vaker direct en bozig uit de hoek en creëerde daarmee regelmatig onbegrip bij de mensen om haar heen. Ze hield mensen op afstand. We gooiden het jarenlang op haar karakter, 'zo was ze nou eenmaal'…totdat we bij de huisarts terechtkwamen na een toename van diverse klachten. Die stelde de diagnose Alzheimer met terugwerkende kracht. Er viel toen zoveel op zijn plek. Die bewustwording is heel erg belangrijk. Haar gedrag kwam voort uit ziekte en de gedragsverandering die ze doormaakte ook; geloof het of niet maar ons moeder werd een hele grote, lieve knuffelkont. Bizar om mee te maken."
"Afschuwelijk om te zien hoe je eigen moeder zo kan veranderen"
Bij Marianne's moeder was het precies andersom. De alarmbellen gingen af toen zij het zachtaardige karakter van haar moeder zag omslaan. "Ons moeder was van nature een hele zachte vrouw maar ze begon steeds vaker te vloeken, kreeg last van achtervolgingswaanzin en werd agressief." Al snel werd duidelijk dat ook haar moeder geconfronteerd werd met de ziekte van Alzheimer. "Afschuwelijk om te zien hoe je eigen moeder zo kan veranderen. Ze moest uiteindelijk opgenomen worden op een gesloten afdeling. Zo schrijnend. Dat doet zoveel met je."
"Kennis delen is belangrijk"
Ton en Marianne wilden de ziekte begrijpen en weten wat ze konden verwachten. Ze kwamen in contact met het Alzheimer Café; een ontmoetingsplek voor mensen die op allerlei manieren te maken hebben met Alzheimer. "Hier tref je echt geen zielig clubje mensen aan", legt Ton uit, "maar deel je ervaringen, ontdekt wat je als familie te wachten staat en ontvangt alle informatie die je helpen het ziektebeeld beter te kunnen begrijpen. Er zijn veel vormen van Alzheimer. Kennis delen is zo belangrijk! Het gevoel dat je niet alleen bent, maakt dat je het ook beter kunt dragen." Na het overlijden van hun moeders, hebben Ton en Marianne zich met hun bedrijf als donateur verbonden aan Alzheimer Nederland. "Uit dankbaarheid en betrokkenheid én ter ere van onze moeders."
Denken in oplossingen
Alhoewel het veel met ze gedaan heeft, kijken Ton en Marianne niet alleen maar op de negatieve dingen terug. Ton: "Als je de ziekte beter begrijpt, kun je ook genieten van de goede dingen. De intimiteit die er plotseling wel is, die blik van herkenning als ze een goede dag hebben. Een beetje gekkigheid op zijn tijd mag er ook zijn. Je moet ze aan de hand pakken en meegaan in hun belevingswereld is ons advies en - niet te vergeten - denken in oplossingen."
Beleving
Bij TON Projectstoffering draait alles om beleving. Ton en Marianne kunnen daardoor ook bedrijfsmatig perfect aansluiten bij de beleving van mensen met Alzheimer en meedenken in (betaalbare) oplossingen. "Een mooi voorbeeld dat ik nooit ben vergeten: Een oudere dame met Alzheimer moest noodgedwongen haar intrek nemen in een verzorgingstehuis maar ze kon er niet aarden. Dat was zo verdrietig, niet alleen voor haar maar ook voor de achterblijvers. Met behulp van een foto van de parketvloer in haar ouderlijk huis (mét Perzisch tapijt) ontwierpen we haar eigen vloer met tapijt in vinyl. Zo leek het net alsof ze thuis was, alleen dan zonder het risico van vallen over de franjes. Ook in gezamenlijke ruimtes wordt steeds meer gedacht in die richting en hebben we al mooie projecten mogen realiseren", besluit Ton.
Voor info: www.tonprojectstoffering.com
