Paleisjes

"Lusten jullie een kopje thee?" Ik ben nou niet de moeder die 's middags met een drankje op de jeugd zit te wachten. Meestal vraag ik hoe het ging en dan is het antwoord meestal 'goed' of 'saai'. Ze hebben geen behoefte om hun moeder inzicht te geven in hun boeiende schoolse bestaan.

Mijn pubers gaan hun eigen weg. Die zelfstandigheid waardeer ik bij mijn 'schatjes'. Zodra school uit is, stuift de jeugd naar boven en trekt zich terug in een of ander door manlief en mij gecreëerd hol. Het was geen 'hol' toen we het samen maakten. Met liefde stoomden we het oude behang eraf en kleurden de wanden met allerlei vrolijke kleuren. We dachten na over de inrichting. We waren tevreden over het resultaat. De kinderen blijkbaar ook, vooral nu ze lekker aan het puberen zijn. Uren vertoeven ze op hun kamers. Als ik de 'paleisjes' wil betreden klop ik eerst aan. Privacy is belangrijk. De grom die ik dan hoor lijkt op de grom die ik hoor als ik onderaan de trap krijs dat het eten klaar is.

De 'paleisjes' zijn de laatste jaren naar eigen inzicht 'gedecoreerd'. In het paleisje van oudste staan momenteel twee kratten bier opgestapeld. Deze kratten zijn helaas niet mee te nemen naar zijn kamer bij de universiteit, maar vullen de 'ludieke' studentikoze items die op zijn kamer zijn achtergebleven aan. Middelste heeft zijn kamer omgedoopt tot muziekstudio. Zijn bureau en bed vormen in zijn 'crib' het epicentrum. Alle andere zaken liggen op de mat middenin zijn kamer. Jongste is gelukkig uit de fase waarin ze stiekem met mijn dure lenzenvloeistof 'slijm' maakte, maar nog steeds ruikt de kamer naar allerlei chemische dampen. Nagellakremover en weeïg geurende lippenbalsem dringen door tot op de hal. Alle drie versieren ze hun kamer met zowel schone als vieze kleding, zoals ik het als puber ook deed. Een genetisch talent dat ik zonder moeite heb overgedragen.

Zo ook het gevoel van privacy. Daar hebben mijn kinderen net als ik behoefte aan. Dus terwijl zich boven mijn hoofd zaken afspelen waar ik als ouder blijkbaar niets mee te maken heb, verwen ik mezelf met een kopje koffie met een lekker koekje. Een momentje voor mezelf. Thee? Ik zit er niet op te wachten.