La Joda
Mijn laatste maand in Argentinië breekt bijna aan, maar daar wil ik eigenlijk niet te veel aan denken. Een ander ding dat begonnen is, is de zomervakantie. De zomervakantie duurt hier drie maanden, de hele zomer dus. Een lange tijd, maar als je de temperatuur hier voelt, dan snap je ook wel waarom. Het is nu lente en als ik twee stappen buiten zet, dan zweet ik me al ondersteboven. De temperatuur nu is ongeveer dertig graden en de lucht is heel vochtig. Ze hebben me verteld dat het in de zomer tot veertig graden op gaat lopen. Mij ga je denk ik vooral in het zwembad of in de rivier Paraná vinden.
De zomervakantie betekent hier lang uitslapen, veel zwemmen en feesten. Dat lijkt wel op Nederland, behalve dan dat de Argentijnse 'jodas' (feesten) heel anders zijn. Zet cumbiamuziek op en iedereen danst hier, maakt niet uit waar. Tijdens het uitgaan komen er, afwisselend met vooral reggaeton en soms trap, wat rap is, altijd minstens een paar cumbia nummers voorbij. Iedereen begint spontaan met z'n tweeën te dansen. Niet alleen in de disco of op verjaardagsfeesten kom je het tegen. Ik weet nog dat we met de groep uitwisselingsstudenten in Salta naar een uitzichtpunt gingen om tien uur 's avonds. Daar, boven op de berg, waren twee mannen cumbiamuziek aan het maken. Een groep ouderen was aan het dansen en wij, uitwisselingsstudenten, deden vrolijk mee.
De mensen lijken hier ook nooit te stoppen met feesten. Het begint rond een uur of twaalf/één en ze gaan hier door tot de zon op komt. Wat ik van andere uitwisselingsstudenten heb gehoord is dat ze rustig om zeven uur 's ochtends met de zon al op, naar huis zijn gelopen. Ook op de dag dat ik mijn gala heb, zijn ze van plan om na het feest nog gezellig met z'n allen te gaan afteren tot ongeveer vier uur in de middag. Of ik dat ga volhouden, moet ik nog maar gaan zien.
Omdat ik in het laatste jaar van de middelbare school hier zit, heb ik een gala en diplomauitreiking. De voorbereidingen van het gala zijn al volop in de gang. De jurk is al drie maanden geleden uitgekozen en nu volgen er drie bezoeken aan de kapper, eentje aan de zonnebank, eentje naar iemand die epileert, een manicure en pedicure en ik-weet-niet-wat-nog-meer. Ik heb de toestand maar van een afstand bekeken. Ik was al lang blij dat schoenen had gevonden in maat 41 om de hele nacht mee te feesten. Want de Argentijnse jodas zijn eigenlijk de beste.
