Do-it-yourself pony’s en mondkapjesmode
Wat nu?!
We zitten nu al geruime tijd in een intelligente lockdown en het begint eigenlijk wel een beetje te wennen. Het begrip anderhalvemetersamenleving (leuk woord voor quarantainegalgje) klonk raar in de oren, maar inmiddels is het normaal. Om iemand te feliciteren geven we een luchtkus en het videobellen is zelfs mijn oma niet meer vreemd.
Afgelopen week zijn versoepelende maatregelen aangekondigd. Een daarvan is dat de treinen weer volgens normale dienstregeling kunnen gaan rijden, maar passagiers moeten wel een mondkapje dragen. Vanwege deze maatregel, heb ik op Instagram al verschillende mensen gezien die hun zelfgemaakte mondkapjes aanbieden. In verschillende kleuren en patroontjes verschijnen ze, dan kun je je outfit er nog mee matchen ook. De mondkapjesmode in Nederland is begonnen.
Tot grote opluchting van veel mensen mogen de kappers vanaf deze week weer open. Eindelijk kan er iets aan die quarantaine-coupe gedaan worden. Dat betekent dat kappers het druk gaan krijgen met het recht knippen van do-it-yourself pony’s, grijze uitgroei bijwerken en het haar van mensen die het een goed idee leek hun haar roze te verven, terug te krijgen in originele staat.
Ook de basisscholen gaan weer open en ik denk dat veel ouders hier heel opgelucht over zullen zijn. Eindelijk thuiswerken zonder dat je kinderen binnen vijf minuten zowel de muur als elkaar hebben besmeurd met vingerverf. De middelbare scholen kunnen nog niet open, maar ik geloof dat mijn broertje en zusje dat niet zo erg vinden. De een vindt het wel relaxed dat ze een maskertje op kan doen, terwijl ze haar Engels les volgt. Even je nagels lakken terwijl je wiskundedocent belangrijke stof uitlegt kan prima, toch?
Voor de ander is er niet zoveel verschil tussen thuis en op school. Zelfs met thuisles heeft hij het voor mekaar gekregen om eruit gestuurd te worden. De gymles gaat ook online gewoon door, maar in welke vorm weet ik niet. Trefballen zal niet gaan, maar misschien doen ze wel gezellig met z’n allen een workout. En nadat mijn broertje zijn oh-zo-vermoeiende schooldag erop heeft zitten, kruipt hij ter ontspanning achter zijn playstation. Heel ontspannend ja, dat geschreeuw en gestamp tijdens het gamen.
Voor mijn vrienden is het allemaal niet zo’n feest, dat thuisles. Zij zitten in hun examenjaar en ondanks dat het nu makkelijk slagen is, missen ze wel alle leuke dingen. Geen gala, geen examens, geen examenfeest en niet op reis in die drie maanden vakantie. Zelfs een vakantiebaantje vinden valt in deze tijd niet mee.
Ik denk dat de vakantie dit jaar meer een privé-camping in de tuin zal zijn.