Fryslân

Laatst zijn we met het gezin een weekendje naar Friesland geweest. Het was volledig coronaproof, want we zaten zonder contact met de medemens veilig op een boot. Of nou ja, veilig viel nog te bezien. Niemand van ons heeft namelijk ervaring met varen. Ooit zijn we een keer op zeilvakantie geweest naar Kroatië, maar daar verbleven wij, als zeilnoobs, op de boot bij de groepsleiders. Dat was relatief best relaxt bootje varen.

Maar nu Friesland dus. Degene met de meeste ervaring van ons allemaal is mijn broertje, want hij is vorig jaar op zeilkamp geweest. Hier heeft hij leren zeilen en aanmeren en leerde hij knopen te leggen. Maar dat laatste was hij verleerd, of vergeten en hierdoor zijn we een stootkussen verloren. Gelukkig hebben mijn moeder en ik beide bij de scouting gezeten en hebben we de befaamde mastworp onder de knie, waardoor er niet meer stootkussens kwijt zijn geraakt.

Dat mijn broertje ervaring heeft met varen, scheelde wat, alleen hij heeft ervaring met zeilboten. Wij hadden geen zeilboot gehuurd. Wij brachten ons weekend door op een jacht van elf meter lang en vier meter hoog. Die hoogte zorgde er regelmatig voor dat er een brug open moest. Dat proces ging als volgt: er moest op een knop gedrukt worden met de schrobkant van een schrobber, daarna moesten alle touwen snel tevoorschijn gehaald worden, zodat er aangemeerd kon worden tot het moment dat de brug open was. Dit aanmeren ging vaak gepaard met een hoop gestress en geschreeuw, zoals verwacht, mede door de sterke en onvoorspelbare wind. Uiteindelijk is het altijd goed gegaan.

Iets wat nog minder soepel verliep, was het aanmeren bij een haven voor de lunch, of voor de overnachting. Tot twee keer toe hebben we hulp nodig gehad van vriendelijke Friezen, op anderhalve meter afstand natuurlijk, die wél wisten hoe dit moest. In Friesland is varen er namelijk met de paplepel in gegoten, terwijl wij als Brabanders eerder carnaval vieren sinds dat we in de luiers liggen. Maar ja, dat tweede komt niet helemaal van pas als je probeert aan te meren met hevige wind tegen. Hierdoor heeft de gehuurde jacht toch zeker ietsiepietsie schade opgelopen.

Het gekke is eigenlijk wel dat je zonder vaarbewijs en met een paar instructies over hoe de boot werkt en de sleutels, toch de Friese vaarwateren onveilig mogen worden gemaakt. Gelukkig is alles verder helemaal goed gegaan en hoewel het behoorlijk fris was dat weekend, heeft mijn broertje toch een duik in het water genomen, challenge behaald.