Mijmering…
Mijmering…
Beste parochianen, sinds vorige week dinsdag verblijf ik weer in de pastorie na ruim 6 weken ziekenhuis en logeerhuis. En het doet mij goed in eigen omgeving te zijn.
De mensen die ik ontmoet heb spreken dan ook over een verschil van méér dan 300%. Om die stabiliteit te bewaren moet ik mijzelf in acht nemen d.w.z. weinig bezoek ontvangen en rustig en gedisciplineerd leven, want ik weet dat dagen, weken of maanden geteld zijn en wil zo lang profiteren van de tijd welke mij vergund wordt. Ik kan dus niet veel mensen thuis ontvangen, en wordt daarin ‘bewaakt’ door een 24-uurs verzorging, die telefoon opneemt en deuren opent. In overleg maak ik afspraken met eventuele bezoekers. Het doet mij wel verdriet dat het zo moet, maar het is voor eigen welzijn waarmee ik deze laatste levensfase inga.
Veel steun vind ik in mijn geloof, zoals in psalm 63: “Want Gij zijt altijd mijn beschermer geweest, ik koester mij onder uw vleugels. Met heel mijn hart houd ik mij vast aan u, het is uw hand, die mij steunt”. Er zijn momenten waarop ik die steunende hand van God hard nodig heb, momenten waarop ik besef dat alles op niets uit zou lopen zonder zijn bescherming.
Op 8 september a.s. zal mijn overste, pater Loek Bosch OFM mij in besloten kring het sacrament der zieken toedienen, als uiterlijk en sacramenteel teken van Gods nabijheid in deze moeilijke tijd, waarin ik zeker ook de zorgen en het verdriet dat u treft in mijn gebed bij God breng.
In het vaste vertrouwen dat ik op uw gebed mag rekenen, groet ik u allen van harte vanuit de Burg. van de Heuvelstraat 4.
pater Arie Wester OFM.