Of nie dan?
Weet je… als je in een gesprek gaat letten op niet alleen wát, maar ook op hoé iets gezegd wordt, ga je dus eh… soms dingen bespeuren, toch… dat diegene met wie je praat dus he… er verschillende ‘gewoontes’ op na houdt. Ja toch… of nie dan?!
Het zijn dan niet zozeer de trekjes van je gesprekspartner zoals eh… je weet wel… eh… ogen knipperen, wegkijken, friemelen aan je oren, neuspeuteren of krabben aan je kruis, ja toch…, maar meer de ‘stopwoordjes’, quotes die sommigen te pas en te onpas erin gooien, of nie dan?
Dat gaat op een gegeven moment ontzettend irriteren weet je… dat is toch ook niet normaal, wel dan…? Dus probeer ik daar niet op te letten, maar als je het op een gegeven moment hoort, of iemand vraagt jou of iets jou opvalt en dit dan vertelt, dan word je helemaal gek als jouw gesprekspartner ‘stopwoordjes’ gebruikt, waar jij nu extra op gaat letten, toch…?
In het begin is dat nog allemaal erg lachwekkend, weet je… maar wordt het wel heel irritant, toch… als je er constant mee in aanraking komt en dit steeds maar weer hoort, ja toch! Of nie dan…
En dan hebben we het nog niet gehad, weet je… over die uitspraken die óók een eigen leven zijn gaan leiden, dus eh… zoals ‘hatseflats’, of ‘hatsikidee’ en ‘tsjakka’! Als deze er ook nog regelmatig ingegooid worden, dan ga je helemaal over de rooie, toch, of niet soms...?
Maar ik zeg je… wonne…, je kunt er ook helemaal geen weet van hebben! Dit gebeurt pas als je er op geattendeerd wordt, toch...? En dan ga je er op letten, stoot je een ander aan om dat door te vertellen en het hek is van de dam, tsjakka! Het gaat los, elke zin zit er vol mee en bij elke constatering dat er weer een stopwoordje is gebruikt, breek je uit in lachen, ja toch...!
Hatsikidee…, daar is er weer één, hoppa…!
Maar er zal geen één persoon, weet je… de ander vertellen, toch… dat hij een zéér irritant stopwoordje gebruikt enne… ja hé… dat dat jou ook erg bezighoudt, wonne… in het gesprek dat jullie beiden houden, ja toch… of nie dan…?
Is het stopwoordje bedoeld om een gesprek gaande te houden, dus eh… om verder te kunnen praten… of uh… om een stilte in het gesprek op te vullen dus eh…. tja… weet je… dat is nou zo moeilijk, dus eh… gebruik ik denk ik maar een stopwoordje om dit gesprek te stoppen, weet je… ja toch…!
Of nie dan?