Diny en Pierre de Beer
Diny en Pierre de Beer Foto:

Diamanten paar Pierre en Diny de Beer-Kampen;

Liefde met visverkoop in de hoofdrol

Tekst: Marie-Christine van Lieshout

Beek en Donk – Twintig september waren ze zestig jaar getrouwd, Pierre en Diny, beiden 81 jaar. Acht dagen eerder voor de wet telde in 1960 nog niet. Met winkel en viskraam werden zij bekend in Beek en Donk en omstreken. Als Diny soepel de trap af komt lijkt ze helemaal geen 81. “Vis houdt je jong”, lacht ze.

Zonder atoombom geen huwelijk
Het was een heel mooi meisje dat in Helmond voor de bioscoop liep. Dertienjarige Pierre had toen al kijk op de mooie Diny. De vonk sloeg meteen over, want Diny vond Pierre ook erg knap. Ze trouwden toen ze 21 waren op kasteel Helmond en acht dagen later in de Bernadettekerk. Diny had op jonge leeftijd al veel van de wereld gezien. Geboren op Bandung in Indonesië groeide ze aanvankelijk op in alle rust. Toen brak de oorlog uit en als peuter van 3,5 jaar belandde ze met haar familie in een Jappenkamp. Veel herinnert Diny zich er niet van, maar ze weet wel dat haar familie het niet overleefd zou hebben als de Japanners niet gecapituleerd hadden na de Amerikaanse atoombom. Uiteindelijk kwam haar familie terug naar Nederland en na wat omzwervingen kwam ze in Helmond terecht.

Geslacht van visboeren
Familie de Beer is en was al generaties een begrip in de vishandel. Dat Helmondse Pierre en Diny in Beek en Donk terechtkwamen was een idee van Pierres vader. Daar bloeide jaren geleden de autohandel en wat is mooier dan met jouw viskraam tussen alle handelaars te staan. “We beleefden gouden tijden”, lacht Pierre. Nog graag gaat hij naar zijn zoons bij de viskramen kijken. De vier zoons, Dick, Rob, Marc en Dave, verkopen allemaal vis. “Er zijn kleinkinderen die het vak over willen nemen”, vertelt Diny trots, “maar dat Pierre bij de viskraam komt kijken hebben de jongens in deze corona-periode liever niet.” Pierre en Diny denken met plezier terug aan de tijd dat ze een winkel op het Piet van Thielplein hadden en met de viskraam erop uit trokken. “We werkten hard, maar het is ontzettend leuk om te doen”, merken ze samen op. “We waren bekend om de lekkerste haring van Nederland.” De kraam bij de Beekse brug was in heel de regio bekend. Inmiddels geniet het stel van de rust. Lekker samen fietsen richting de Bundertjes en daar koffie drinken. “We komen de dag wel door”, lachen ze. Met pilates zijn ze gestopt. “Je moet de jongeren van zestig ook de kans geven.” Vitaal gaan de twee op naar zeventig jaar huwelijk.

Afbeelding