Blauwe kant moet voor!
Je bent jong en je wilt wat. Ik kocht condooms. Een condoom is een voorbehoedmiddel uit de vorige eeuw. Maar dat wist u al. Ik kocht ze bij de drogist. Voor mij een ongemakkelijke actie. Voor de drogist een peulenschilletje.
Turen door de etalageruit, binnensluipen, schichtig rondkijken. Zijn er nog meer klanten binnen? Hakkelend bestellen. “Van die dingen, die,… waarmee.. Halverwege mijn vraag lagen ze al op de toonbank. De drogist noemde het te betalen bedrag in guldens. Gaf wisselgeld en beëindigde de transactie met de woorden: “Zo, dan kunde weer een tijdje vooruit…”
Op weg naar het Kruidvat, dacht ik hieraan terug. Ik nam twee doosjes uit het rek. Twee doosjes per klant stond er met grote letters bij. Elk doosje bevatte twintig exemplaren. Daar zou ik een hele tijd mee vooruit kunnen! Bij de kassa rekende ik af. Met mijn PIN. “Gaat het zo mee?”, vroeg de kassière vriendelijk.
Een condoom beschermt een ander tegen ongewenste zwangerschap. Beschermt jezelf tegen de gevolgen daarvan. Condooms waren destijds peperduur. Nooit kwam ik in de verleiding om ze daarom te wassen en twee keer te gebruiken. Nooit kwam ik in de verleiding om ze daarom niet te gebruiken.
Het aanbrengen van een condoom was best lastig. Dat zult u zich ook wel herinneren. Zeker als dat met trillende vingers, onder tijdsdwang, moest plaatsvinden. Ik bespaar u verdere details. Ook het aanbrengen van een voorbehoedmiddel anno 2020, is best ingewikkeld. Daarover dadelijk meer.
Thuis ging ik voor de spiegel staan. Ik nam éèn exemplaar uit het doosje. Ik testte de elasticiteit. Voldoende rek! Op het doosje stond een gebruiksaanwijzing: Hoe breng je dit voorbehoedmiddel aan? En een waarschuwing: Maar één keer gebruiken! Niks veranderd met vroeger, stelde ik vast. Ik besloot het een en ander te oefenen. Je wilt immers jezelf niet publiekelijk voor ‘jan-met-de korte-achternaam’ zetten.
Het voelde als vroeger. Sjorren en trekken om het voorbehoedsmiddel op zijn plaats te krijgen. Toen dat gelukt was, merkte ik meteen dat mijn bril besloeg. Het commentaar van mijn vrouw was vernietigend: “Staat je goed, maar…
Blauwe kant moet voor!