Ondeugend

10 november 2020, 18:13

Vrijdagmiddag 12 uur. Samen met oma Janny sta ik aan school om Siem en Eefje op te halen. Enthousiast vliegt Siem me in de armen en zegt: ‘oma mag Eef vanmiddag bij ons spelen?’. "‘Natuurlijk’, zeg ik, vraag maar aan oma Janny of dit kan’’. Aangezien Eef nog niet zo lang op school zit, zegt oma Janny: ‘van mij mag het wel maar ik weet niet of Eef dit al wil. Weet je wat, we gaan thuis een boterham eten en dan laat ik jouw oma iets weten’.

Een uur later komt er een appje dat Eef nog niet zo graag bij ons wil spelen maar dat ze het wel heel leuk zou vinden als Siem daar zou komen. Siem was daar ook tevreden mee. Om een uur of twee zou ik hem brengen en een anderhalf uur later zou ik hem ophalen om het voor de eerste keer niet al te lang te laten duren. Rond half vier rij ik naar het huis van oma Janny, die zegt: ‘nou ik heb me toch een paar keer moeten mopperen en heb ze ook een standje gegeven. Ze waren allebei zo ondeugend. Ze hebben er een paar planten achter uitgetrokken die niet meer teruggezet kunnen worden. Toen werd ik ook nog rot-oma genoemd’. Terwijl Janny dit vertelt staan Siem en Eef eensgezind, met de armen om elkaar, mij lachend aan te kijken. ‘Nou’, zeg ik, ‘het minste wat jullie kunnen doen is sorry zeggen en dan kunnen jullie het speelgoed op gaan ruimen’. Gierend omarmen ze elkaar weer, rennen ze naar de speelgoedkist en gooien nog snel al het speelgoed uit de kist op de grond. Na weer wat vermaningen gingen ze gelukkig opruimen waarbij ze samen de grootste lol hadden en we in de gaten moesten houden dat er niets meer gebeurde. De ondeugd straalden van hun gezichten af. Nadat alles was opgeruimd reden we naar huis en zit Siem in een boekje van Lola te lezen.

‘Hé, zegt ie, ‘dit is de letter G van godverdomme’. Hij was zijn energie duidelijk nog niet kwijt. Op school verbruikt hij die waarschijnlijk niet, want met het laatste tienminuten gesprek kregen de ouders te horen dat het zo’n voorbeeldig, leergierig kind is. En dat was nog maar een paar weken geleden. Dus wie weet wat ons nog te wachten staat op de oppasdagen.